1. Няправільнасць у дзеяннях, учынках, выказваннях, думках і г. д. Памылка ў разліках. □ [Прыборны:] — Тактычная памылка. Нельга падрыўнікоў пасылаць адных. Іх трэба прыкрываць, абараняць...Шамякін.Першая.. [Сцёпкава] памылка была ў тым, што з таго часу, як Аленка паехала ў Загор’е, ён ні разу не зайшоў да іх.Колас.
2. Няправільнае напісанне слова. Словы, на якіх мы маглі зрабіць памылку, .. [настаўніца] падкрэслівала тонам або працяжным вымаўленнем.Скрыган.
•••
Памылка друку — памылка ў тэксце, дапушчаная ў час набору, друкавання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
delegate
1.[ˈdelɪgət]
n.
дэлега́т -а m., дэлега́тка f.; прадстаўні́к -а́m., прадстаўні́ца f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
second-class
[,sekəndˈklæs]1.
adj.
1) друго́е кля́сы (ваго́н, біле́т, по́шта)
2) другара́дны; го́ршага гату́нку
2.
adv.
1) to travel second-class — падаро́жнічаць друго́й кля́сай
2) пасыла́ць по́штай друго́е кля́сы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
słać
Iнезак.
слаць; пасылаць; дасылаць; адпраўляць
IIнезак.
слаць;
ptaki ścielą gniazda — птушкі ўюць гнёзды;
ścielę łóżko — я сцялю ложак
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
przekleństwo
przekleństw|o
н.
1.часцеймн.~a — лаянка;
2. праклён;
rzucać na kogo ~a — пасылацьна каго праклёны; праклінаць каго
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
mission
[ˈmɪʃən]1.
n.
1) мі́сія f
2) даручэ́ньне, зада́ньне n. (для мі́сіі)
3) мэ́та жыцьця́, прызначэ́ньне n.
2.
v.t.
1) ве́сьці рэлігі́йную мі́сію
2) пасыла́ць на мі́сію
3.
adj.
місі́йны
•
- missions
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
send
[send]1.
v.t. sent, sending
1) пасыла́ць, адсыла́ць
2) выпраўля́ць
to send a boy to college — вы́правіць хлапца́ ў кале́дж
3) адсыла́ць
to send a reader to the dictionary — адсыла́ць, адасла́ць чытача́ да сло́ўніка
4) насыла́ць, нано́сіць
to send destruction — нане́сьці разбурэ́ньні
5) выпуска́ць
The volcano sent clouds of smoke — Вулька́н выкіда́ў клубы́ ды́му
6) перадава́ць (сыгна́лы)
2.
v.i.
пасыла́ць
send for a doctor — пасла́ць па ле́кара, вы́клікаць ле́кара
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
чу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
1. і без дап. Скрэбці, драпаць, драць, каб пазбавіцца свербу. Кіраніха збянтэжылася, пачала костачкай вялікага пальца чухаць праз хустку галаву.Ермаловіч.[Сабака] прысеў на кастрыцы і задняю нагою стаў чухаць каля вуха.Колас.Свіння Рабая вельмі любіла, калі яе чухаеш, — ажно вочы заплюшчыць.Брыль.
2.перан.Разм. Трывожыць, турбаваць каго‑н. [Забіч:] — І вы, Юліян Сяргеевіч, зусім слушна гаворыце: трэба нараду праводзіць. Пакуль нас не чухаюць, дык лепей мы самі пачухаемся.Савіцкі.
•••
Чухаць патыліцу — быць заклапочаным чым‑н. — Няўжо і на нас запытанне ў раён пасылаць будуць? — чухаў патыліцу бацька.Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шляхе́тны, ‑ая, ‑ае.
1. У дарэвалюцыйнай Расіі — дваранскі, дваранскага паходжання. Апанас Сажалка, малады ў той час прадзед Міхася Сажалкі, лепшага друга і памочніка Сапегі, не зважаючы на свой шляхетны род, любіў бадзяцца з простымі валачобнікамі.Паслядовіч.
2.Уст. Знешне вытанчаны, высакародны, з вялікім пачуццём годнасці. Шляхетны тон. □ За ўсіх адказаў Змітрок Барташэвіч, саракагадовы халасцяк са шляхетнымі манерамі.Б. Стральцоў.// Які адпавядае існуючым нормам маралі. І не прыйшоў напэўна з тае прычыны, што падлоўчы не лічыў шляхетным пасылаць сына, не пабачыўшыся і не перагаварыўшы з настаўнікам, бо ён тут чалавек новы, незнаёмы.Колас.// Выхаваны, сумленны, высакародны. Шляхетная дзяўчына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вярта́цца ’варочацца, прыходзіць назад’ і вяртаць ’тс’; ’аддаваць назад’; ’кідаць, перакульваць, варочаць’ (БРС, КТС, Яруш., Бяс.). Укр.вертати ’варочаць, вяртацца, паварочваць, скідаць, звальваць’, рус.вертать: смал., наўг. ’аддаваць назад узятае, захопленае’, пенз. ’вяртаць каго-небудзь назад’, смал., наўг., паўд.вертаться ’вяртацца, варочацца назад’, польск.wracać się ’вяртацца’, wracać ’вяртацца; вяртаць’, н.-луж.wrośiś ’паварочваць’; ’скручваць, вярцець’; ’абарачацца’; в.-луж.wróćeć ’вяртаць, браць назад’, wróćeć so ’вяртацца’; ’адбівацца, адскокваць’, чэш.vraceti (se) ’мяняць кірунак, пасылаць назад’; ’вяртаць назад’; ’аддаць (нейкую рэч)’, славац.vracať ’мяняць у адваротны бок кірунак руху каго-небудзь’; ’прыводзіць да пачатковага стану’; ’аддаваць, вяртаць’, славен.vráčati ’вяртаць, варочаць’; ’аддаваць доўг’, vráčati se ’вяртацца’, серб.-харв.вр̏тати се ’вяртацца’, вра̏ћати ’вяртаць, аддаваць’; ’варочацца назад’, вра̏ћати се ’вяртацца’, балг.връщам ’аддаваць назад, вяртаць’; ’вяртацца’. Прасл.vьrtěti, vortiti. Прасл.vьrtati — фактатыў на ‑ati ад vьrtěti, vьrtjǫ (Скок, 3, 631). Да вярце́ць (гл.).