раззалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., каго-што.

Густа пакрыць пазалотай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрасі́ць, -рашу́, -ро́сіш, -ро́сіць; -ро́шаны; зак., што.

1. Змачыць кроплямі расы.

А. ногі.

2. Увільгатніць, пакрыць кроплямі вадкасці.

Дожджык вясновы абрасіў зямлю.

|| незак. абро́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ска́паць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

1. Пакрыць каплямі, зака́паць.

С. абрус чарнілам.

2. Ка́паючы, зрасходаваць.

Усе каплі скапаў.

|| незак. ска́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́бранзаваць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Спец. Пакрыць тонкім слоем бронзы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лудзіць, ‑луджу, ‑лудзіш, ‑лудзіць; зак., што.

Пакрыць палудай. Вылудзіць медную конаўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задзернава́ць, ‑дзярную, ‑дзярнуеш, ‑дзярнуе; зак., што.

Аблажыць, пакрыць дзёрнам. Задзернаваць адхон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запе́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Пакрыць пенай; успеніць. Запеніць ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запу́дрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Пакрыць пудрай. Запудрыць твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зафарбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

Пакрыць, замазаць фарбай. Зафарбаваць пляму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Пакрыць, абабіць шалёўкай. Зашаляваць сцяну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)