Лента ’стужка’ (ТСБМ), пераноснае лента ’прылада для вымярэння даўжыні’ (Сцяшк.), ’вузкі плыт, які складаецца з некалькіх звенняў (на 10–12 бярвенняў)’ (басейн Дзвіны, Нар. сл.). Запазычанне з рус. мовы, дзе лента ’стужка’, а раней (XVII ст.) линта, калуж.линда, відавочна, запазычаны з н.-в.-ням. дыялектнага Linte ’тс’, с.-н.-ням., с.-гал., гал.linte ’стужка, павязка’ < лац.lintea, linteus ’з палатна’ (Фасмер, 2, 482).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
patch
[pætʃ]1.
n.
1) ла́та, ла́тка f., ла́пік -а m. (на адзе́ньні, абу́тку)
2) пля́стыр (на ра́нцы), павя́зкаf.
eye patch — павя́зка на во́ка
3) му́шка f. (на жано́чым тва́ры)
4) пля́ма f.
5) ла́пік зямлі́
a garden patch — зямля́ пад гаро́д
2.
v.
1) ла́таць (падра́нае)
2) to patch up —
а) зала́дзіць сва́рку
б) зала́таць, зрабі́ць на ху́ткую руку́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гіпс
(гр. gypsos = мел, гліна)
1) мінерал класа сульфатаў, вапністае рэчыва белага колеру, якое выкарыстоўваецца ў будаўніцтве, лепцы і медыцыне;
2) скульптурны злепак з гэтага рэчыва;
3) хірургічная павязка з гэтага рэчыва.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
1. Спусціцца паўзком або цяжка, павольна злезці адкуль-н.
С. з гары ўніз.
С. са стога.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Паволі, паступова ссунуцца, саслізнуць, зрушыцца з месца (аб прадметах).
Павязка спаўзла з калена.
3. Аддаліцца паўзком, сысці куды-н.
Чарапаха спаўзла некуды.
4.перан. Паступова адыходзячы ад правільных пазіцый, стаць на заганны шлях.
С. да фармалізму ў аналізе (неадабр.).
|| незак.спаўза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз.спаўза́нне, -я, н. (да 1, 2 і 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
weed
I[wi:d]1.
n.
1) зе́льле, пустазе́льле n.
2) informal тыту́нь -ю́m.
3) informal марыхуа́на f.
2.
v.t.
пало́ць
•
- weed out
II[wi:d]
n.
жало́бны ўбо́р, жало́бная павя́зка
•
- widow’s weeds
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
манжэ́та, ‑ы, ДМ ‑жэце, ж. іманжэ́т, ‑а, М ‑жэце, м.
1. Абшлаг або абшыўка рукава кашулі, блузкі, калашыны штаноў і інш. [Маладая жанчына] была ў доўгай цёмнай сукенцы з карункавым каўняром і такімі ж манжэтамі.Арабей.
2.Спец. Кольца, якое перашкаджае перацяканню вадкасці, газу ў поршневых помпах, а таксама служыць для змацавання канцоў труб. //Павязка ў апараце, які служыць для вымярэння ціску крыві. [Авіяцыйны ўрач] акуратна абхапіў руку Сцяпанава чорным манжэтам. Вымяраў крывяны ціск, паслухаў сэрца, лёгкія.Алешка.
[Фр. manchette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
blindfold
[ˈblaɪndfoʊld]1.
v.t.
1) завя́зваць во́чы
2) Figur. зацямня́ць
Prejudice blindfolds the mind — Прадузя́тасьць зацямня́е ро́зум