rhyme​1 [raɪm] n.

1. ры́фма

2. рыфмава́ны верш;

nursery rhymes дзіця́чыя ве́ршы

♦

there’s no rhyme or reason гэ́та не ма́е нія́кага сэ́нсу;

without rhyme or reason ≅ ні к сялу́ ні к го́раду; ні да во́ка ні да бо́ка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эматыві́зм

(ад англ. emotive = які выклікае эмоцыі)

этычная тэорыя лагічнага пазітывізму, якая сцвярджае, што маральныя суджэнні і паняцці не з’яўляюцца ні ісціннымі, ні лжывымі, а служаць толькі для выражэння эмоцый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

обши́рность

1. велічыня́, -ні́ ж.; шырыня́, -ні́ ж.;

обши́рность простра́нства велічыня́ прасто́ры;

2. перен. велічыня́, -ні́, шырыня́, -ні́ ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заво́зня

1. (лодка) спец. заво́зня, -ні ж.;

2. вазо́ўня, -ні ж.; або́зня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дру́знуць, -ну, -неш, -не; друз, -зла; -ні; незак. (разм.).

Станавіцца друзлым.

Мышцы пачалі д.

Скура друзне.

|| зак. адру́знуць, -ну, -неш, -не; адру́з, -зла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сла́бнуць, -ну, -неш, -не; слаб, -бла; -ні; незак.

Тое, што і слабець.

Без сну чалавек слабне.

|| зак. асла́бнуць, -ну, -неш, -не; асла́б, -бла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ów

той;

ni to, ni owo — ні тое, ні сёе;

ni z tego, ni z owego — ні з таго, ні з сяго; ні з пушчы, ні з поля

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

empty-handed [ˌemptiˈhændɪd] adj. з пусты́мі рука́мі, ні з чым;

He returned empty-handed. Ён вярнуўся ні з чым.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гаспада́рлівы, -ая, -ае.

Эканомны, руплівы, клапатлівы ў вядзенні гаспадаркі (пра чалавека).

Гаспадарлівая жанчына.

Г. (наз.) ні сцюжы, ні спёкі не баіцца (прыказка).

|| наз. гаспада́рлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

беспрыту́льны, -ая, -ае.

1. Які не мае ні бацькоў, ні прытулку; бяздомны.

Беспрытульнае дзіця.

2. перан. Пазбаўлены належнага догляду; занядбаны.

Беспрытульная гаспадарка.

|| наз. беспрыту́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)