collapse​1 [kəˈlæps] n.

1. падзе́нне; абва́л;

the collapse of the roof абва́л да́ху

2. упа́дак сіл; кала́пс

3. крушэ́нне, права́л (пра планы, надзеі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

extinguish [ɪksˈtɪŋgwɪʃ] v.

1. тушы́ць, гасі́ць (таксама перан.)

2. знішча́ць;

The news extinguished all hope for peace. Гэта навіна знішчыла ўсе надзеі на мір.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

waken [ˈweɪkən] v. fml

1. прачына́цца, абуджа́цца;

waken from sleep прачну́цца ад сну

2. абуджа́ць, будзі́ць;

waken hopes будзі́ць надзе́і;

waken fire раздува́ць аго́нь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заму́жжа, ‑а, н.

Уступленне жанчыны ў шлюб, знаходжанне ў шлюбе. [Маці] загадала неяк, што пакуль не вернецца Алесь, каб Марына і думаць пра замужжа не магла. Б. Стральцоў. За час свайго замужжа Ганна прывыкла таіцца, хаваць у душы і пакутны боль, і тугу, і надзеі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нараста́ць

1. разм ánwáchsen* vi (s); sich stéigern; zúnehmen* vt; heránreifen vi (s) (наспяваць – пра надзеі);

2. (вырасці ў пэўнай колькасці) in bestímmter Ménge wáchsen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bereft

[bɪˈreft]

adj.

1) пазба́ўлены

2) усі́мі пакі́нуты, адзіно́кі

bereft of hope and friends — пазба́ўлены надзе́і й сябро́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

і́скра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Маленькая часцінка распаленага або палаючага рэчыва.

Стралялі іскрамі дровы.

2. Яркі зіхатлівы водбліск, бліскучая кропка.

Іскры снегу.

3. перан., чаго. Пачатак, пробліск, праяўленне якога-н. пачуцця, думкі, таленту.

Іскры надзеі.

○

Электрычная іскра — род імгненнага электрычнага разраду.

◊

Аж іскры з вачэй пасыпаліся (разм.) — пра замарачэнне ад болю ў выніку моцнага ўдару па галаве.

|| памянш. і́скарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

|| прым. і́скравы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паку́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і пакутлівы (у 1 знач.). За час свайго замужжа Ганна прывыкла таіцца, хаваць у душы і пакутны боль, і тугу, і надзеі. Мележ.

2. Які пераносіць, церпіць пакуты. І выпрастаў плечы пакутны араты, і зніклі з лучынаю курныя хаты. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́бліск, ‑у, м.

1. Бляск або святло, якое раптоўна з’явілася сярод цемры. Ні пробліску ў цёмным небе, ні зоркі. Краўчанка.

2. перан. Кароткачасовае, слабае праяўленне чаго‑н. (пачуцця, свядомасці і пад.). Пробліск надзеі. Пробліскі радасці. □ І зноў Марына не ўбачыла ніводнага пробліску спагады на тварах .. ворагаў. Шарахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оправда́ть сов., в разн. знач. апраўда́ць;

оправда́ть подсуди́мого апраўда́ць падсу́днага;

оправда́ть чьи-л. наде́жды апраўда́ць чые́-не́будзь надзе́і;

оправда́ть расхо́ды апраўда́ць расхо́ды;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)