свя́точник пераадзе́ты, -тага м., пераапра́нены, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́женый сущ., уст., фольк. нарачо́ны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

успокои́тельное сущ. (лекарство), разг. заспакая́льнае, -нага ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

peg leg

1) драўля́ная нага́

2) informal чалаве́к з драўля́най наго́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

prosthesis

[prɑ:sˈӨi:sɪs]

n., pl. -theses

пратэ́з -а m. (шту́чная рука́, нага́, зу́бы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сшэ́рхлы, ‑ая, ‑ае.

Здранцвелы, знямелы, зацёкшы. Нага сшэрхла. // Пасівераны (пра скуру на руках, твары і пад.). Твар у Ліды бледны, нават сшэрхлы. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подру́чный

1. прил. падру́чны, спадру́чны;

2. сущ. падру́чны, -нага м., спадру́чны, -нага м.; (помощник) памо́чнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Клышэ́нь ’нага’ (Жыв. сл.). Да клышавы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

акцы́зны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да акцызу. Акцызны збор. Акцызны чыноўнік.

2. у знач. наз. акцы́зны, ‑нага, м. Тое, што і акцызнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадкліні́чны предклини́ческий;

прэпара́т не прайшо́ў ~нага дасле́давання — препара́т не прошёл предклини́ческого иссле́дования

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)