compulsory [kəmˈpʌlsəri] adj.

1. абавязко́вы;

compulsory education абавязко́вае навуча́нне;

compulsory military service во́інская паві́ннасць

2. прымусо́вы;

compulsory measures прымусо́выя ме́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

instruction [ɪnˈstrʌkʃn] n.

1. pl. instructions інстру́кцыя, указа́нне;

Follow the instructions on the packet. Прытрымлівайцеся інструкцыі на пакеце.

2. навуча́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Schúlgeld

n -(e)s, -er пла́та за навуча́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stúdi¦engeld

n -(e)s, -er пла́та за навуча́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

алігафрэнапедаго́гіка, ‑і, ДМ ‑гіцы, ж.

Навука пра выхаванне, навучанне і шляхі карэкцыі недахопаў развіцця разумова адсталых дзяцей і дзяцей, у якіх пасля энцэфаліту, менінгіту і інш. хвароб і траўмаў мозгу парушылася дзейнасць цэнтральнай нервовай сістэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Instruktión

f -, -en

1) інстpýкцыя, указа́нне

2) вайск. навуча́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ВІ́ЦЕБСКІ ІНДУСТРЫЯ́ЛЬНА-ПЕДАГАГІ́ЧНЫ ТЭ́ХНІКУМ.

Засн. ў 1969 у Віцебску. Спецыяльнасці (1996/97 навуч. г.): цырульніцкае майстэрства і дэкар. касметыка; тэхналогія прадукцыі грамадскага харчавання; прафес. навучанне (швейная вытв-сць); тэхналогія захоўвання і перапрацоўкі расліннай сыравіны (хлебапякарная, макаронная і кандытарская вытв-сць). Прымае асоб з сярэдняй адукацыяй. Навучанне дзённае і завочнае.

т. 4, с. 227

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

szkolenie

н. навучанне; вучоба; падрыхтоўка;

szkolenie zawodowe — прафесійная падрыхтоўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wpisowe

н.

1. уступны ўзнос;

2. плата за навучанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

двухгадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Працягласцю ў два гады. Двухгадовая адсутнасць. Двухгадовае навучанне.

2. Узростам у два гады. Двухгадовае дзіця.

3. Які патрабуе для поўнага развіцця двух вегетацыйных перыядаў і адмірае пасля выспявання насення. Морква і капуста — двухгадовыя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)