дэка́да ж Dekáde f -, -n; zéhntägiges Fest n, Fésttage pl (мастацтва і г. д.);

дэка́да белару́скай му́зыкі (Fést)táge der belarússischen Musík

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ Пе́сельнік ’спеўнік’ (Ян., Варл.), песіпьнік ’тс’ (Бяльк.), песільпік ’ахвотнік паспяваць’ (Юрч. СНЛ), песельнік ’выканаўца песень’ (Нар. Гом., Янк. Мат.), песельніца, песяльніца ’спявачка’ (калінк., Сл. ПЗБ; светлаг., Мат. Гом.; валож., Жыв. сл.), песільніца ’жанчына, якая мае добры голас і ахвоту спяваць’ (Варл.). З песеннік, песенніца < усх.-слав. тсенный ’які адносіцца да песні, музыкі’ < песня (гл.); распадабненне ‑нʼнʼ∼ пад уплывам распаўсюджанага суф. -ль//-, параўн. вясельны, пякельны і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гіпнаты́зм, ‑у, м.

1. Сукупнасць з’яў (павышаная ўнушальнасць, самнамбулізм і інш.), якія ўзнікаюць пры гіпнозе.

2. Уст. Тое, што і гіпноз (у 1 знач.). Лячэнне гіпнатызмам.

3. перан. Здольнасць уздзейнічаць на каго‑н. Гіпнатызм музыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хардко́р

(англ. hard core)

разнавіднасць цяжкай музыкі, якая ўзнікла ў канцы 90-х гадоў XX ст. на аснове альтэрнатыўнай музыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

даты́чны, -ая, -ае.

1. Прыналежны да чаго-н., які мае пэўнае дачыненне да чаго-н.

Д. да музыкі чалавек.

Асобы, датычныя да злачынства.

2. у знач. наз. даты́чная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. У матэматыцы: прамая лінія, якая праходзіць праз пункт крывой і супадае з ёй у гэтым пункце.

Правесці датычную да акружнасці.

|| наз. даты́чнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напе́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць напеўнага; пявучасць, меладычнасць. Напеўнасць музыкі. □ Вершы вабяць рыфмамі, напеўнасцю. Бядуля. Цяжка сказаць, што больш падабалася ў гэтай песні партызанам: ці яе шырокая і магутная напеўнасць, ці энергічныя, поўныя гневу і закліку словы. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смычо́к, ‑чка, м.

1. Тое, што і смык (у 1 знач.). Дзіўныя гукі, што выплываюць з-пад смычка цудадзея-музыкі, вясёлкавыя фарбы, беражліва пакладзеныя мастаком на палатно, — таксама чаруюць і захапляюць. Шахавец.

2. Прылада для трапання шэрсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцэ́рт м

1. Konzért n -(e)s, -e, Musíkabend m -(e)s, -e;

канцэ́рт лёгкай му́зыкі Unterháltungskonzert n;

канцэ́рт арга́ннай му́зыкі Órgelkonzert n;

канцэ́рт па зая́ўках Wúnschkonzert n;

канцэ́рт маста́цкай самадзе́йнасці Kultúrprogramm n -s, -e;

ве́сці канцэ́рт durch das Prográmm führen;

2. (музычны твор) Konzért n -(e)s, -e;

◊ кашэ́чы канцэ́рт Kátzenmusik f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

джаз

(англ. jazz)

1) від прафесійнай, пераважна танцавальнай музыкі з характэрнай для яе калектыўнай імправізацыйнасцю, што зарадзіўся ў ЗША на мяжы 19—20 ст. на аснове сінтэзу еўрапейскай і афрыканскай музычных культур;

2) аркестр з духавых, ударных і шумавых інструментаў для выканання такой музыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

перл м

1. уст (жамчужына) Pérle f -, -n;

2. перан іран Pérle f (музыкі, паэзіі і г. д.);

перл дасці́пнасці das ist ein Géistesblitz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)