макулату́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да макулатуры (у 1 знач.). Макулатурная маса.

2. перан. Які з’яўляецца макулатурай (у 2 знач.). Макулатурны твор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіперо́ны

[ад гіпер- + (элект) рон]

няўстойлівыя элементарныя часціцы, маса якіх большая за масу нейтрона.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гутапе́рча, ‑ы, ж.

Пластычная маса, блізкая па сваіх уласцівасцях да каўчуку, якая атрымліваецца з зацвярдзелага соку некаторых трапічных раслін і скарыстоўваецца ў медыцыне і тэхніцы.

[Англ. guttapercha з малайск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́ва​II ж (мінеральная маса) Láva [-vɑ] f -, -ven;

ла́вай перан in éinem únaufhaltsamen Strom

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ме́сіва н (вадкая маса) Gemísch n -es; Másse f -, Schlamm m -(e)s (гразь)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

тваро́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тварагу. Тварожная маса. // Прыгатаваны з тварагу. Тварожны пудынг. Тварожны сыр.

2. Звязаны з вырабам тварагу. Тварожны цэх малочнага завода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pulp​1 [pʌlp] n.

1. мя́каць; мязга́;

tomato pulp мя́каць памідо́ра

2. драўня́ная ма́са, цэлюло́за

♦

beat smb. to a pulp збіць каго́-н. да паўсме́рці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Léergewicht

n -(e)s, -e чыг. вага́ та́ры; ав. ма́са пусто́га самалёта

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пла́стык ​1, ‑у, м.

Тое, што і пластычная маса. Па трываласці некаторыя пластыкі не ўступаюць сталі. «Звязда».

пла́стык ​2, ‑а, м.

Мастак, які займаецца пластыкай (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фле́гма, ‑ы, ж.

1. Уст. Слізь, макрота.

2. Незвычайны спакой, абыякавасць да ўсяго.

3. Разм. Флегматычны чалавек.

4. Спец. Густая маса, якая застаецца пасля фракцыйнай перагонкі вадкай сумесі.

[Ад грэч. phlegma — вадкасць, макрота.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)