падапіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Дапіць усё, многае. Падапіваць малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацыдафі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ацыдафіліну. Ацыдафільная палачка. Ацыдафільнае малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апіла́к

(ад лац. apis = пчала + lac = малако)

біягенны лекавы прэпарат, які ўяўляе сабой высушанае матачнае малако пчол; выкарыстоўваецца пры гіпатрафіі і адсутнасці апетыту ў маленькіх дзяцей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

згу́шчаны verdchtet; kondensert;

згу́шчанае малако́ kondenserte Milch, Kondnsmilch f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Малокімалако, якое адбіраюць ведзьмы ў каровы’ (мядз., Жыв. сл.) — мн. л. да малако (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

milk1 [mɪlk] n. малако́;

skimmed milk зня́тае малако́

the land of milk and honey ≅мало́чныя рэ́кі з кісе́льнымі берага́мі; краі́на даста́тку; запаве́тная зямля́;

it’s no use crying over spilt milk ≅слязьмі́ ра́ды не дасі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

парашко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парашку; зроблены з парашку. Парашковае малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каро́він, ‑а.

Які належыць карове. Каровіна малако. □ Закрычалі пеўні, данёсся каровы рык. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скі́снуцца, ‑нецца; зак.

Разм. Тое, што і скіснуць (у 1 знач.). Малако скіслася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тваро́жыцца, ‑жыцца; незак.

1. Ператварацца ў тварог (пра малако).

2. Зал. да тварожыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)