паганя́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

Тое, чым паганяюць.

Не кіем дык палкай — адной паганялкай (з нар.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

маразі́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

Камера халадзільніка для хуткага замарожвання мясных, рыбных і іншых харчовых прадуктаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

грэ́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Прыстасаванне для абагравання, сагравання.

Электрычная г.

Гумавая г.

|| прым. грэ́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ву́сцілка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Тонкая подсцілка на ўнутранай частцы падэшвы ў абутку.

|| прым. ву́сцілкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аўтапаі́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Спецыяльная ўстаноўка з аўтаматычнай падачай вады для паення жывёлы.

А. для кароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

купа́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Род травяністых раслін сямейства складанакветных з дробнымі кветкамі.

2. Купальская песня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

самаво́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

Самавольная адлучка са службы, з работы і пад.

Пайсці ў самаволку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

славянафі́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыхільнік славянафільства.

|| ж. славянафі́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. славянафі́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Ляке́ркі ’лакіраваныя туфлі’ (навагр., Нар. сл.). З польск. lakierki ’абутак з лакіраванай скуры’ < lakier ’лак’ < lakierować ’пакрываць лакам’ < ням. lackieren ’тс’ (Слаўскі, 4, 31).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зе́лье ср., разг. зе́лле, -лля ср.; (травы) зёлкі, -лак ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)