ландка́рта

(ням. Landkarte)

даўнейшая назва геаграфічнай карты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

карцёжны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гульні ў карты, звязаны з ёй. Карцёжная гульня. Карцёжны стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blackjack [ˈblækdʒæk] n.

1. дубі́нка

2. гульня́ ў ачко́ (пра карты)

3. піра́цкі чо́рны сцяг

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фальш, -у, м.

1. Падман, ашуканства, а таксама падробка.

Ф. у гульні ў карты.

Купіла не залатую рэч, а ф.

2. Адсутнасць натуральнасці, няшчырасць, неадпаведнасць праўдзе.

У гутарцы чуўся ф.

Штучнасць і ф. рамана.

3. Пра спеў: недакладнасць у выкананні, скажэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змяша́ць сов., в разн. знач. смеша́ть;

з. глі́ну з пяско́м — смеша́ть гли́ну с песко́м;

з. ша́шкі — смеша́ть ша́шки;

◊ з. з гра́ззю — смеша́ть с гря́зью;

з. ка́рты — смеша́ть ка́рты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Kártenspiel

n -(e)s, -e гульня́ ў ка́рты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

update​1 [ˈʌpdeɪt] n. мадэрніза́цыя, абнаўле́нне;

Maps need regular updates. У карты трэба рэгулярна ўносіць папраўкі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

whist

[hwɪst]

n.

віст -у m. (гульня́ ў ка́рты)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

карці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Састаўляць карту, наносіць на карту, звяраць карты. Карціраваць паверхню Ветры пры дапамозе радыёлакатараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Картава́ць ’тасаваць карты’ (ТСБМ, Сцяшк., Янк. III, Гарэц., Янк. I), да карта 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)