абло́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да аблогі (у 1 знач.). Цалінныя і абложныя землі.
2. Заложны, абкладны. Абложныя дажджы. Абложная хмара. □ Гэта была не Кароткая летняя навальніца, а працяглы абложны дождж. Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпрух
(ням. Spruch = выказванне)
жанр сярэдневяковай нямецкай паэзіі павучальнага характару (кароткая байка, прымаўка, загадка).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
brief2 [bri:f] adj.
1. каро́ткі, нядо́ўгі;
a brief pause каро́ткая па́ўза
2. лакані́чны, сці́слы;
a brief description сці́слае апіса́нне
♦
in brief не́калькімі сло́вамі, сці́сла
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ты́льнік ‘кароткая дошка, якой закрываюць уваход у вулей з тылу’ (дзятл., Жыв. сл.). Да тыльны, тыл (гл.), сюды ж, відаць, ты́льня ‘прыбудоўка да сяней’ (ЛМТ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
распашо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Кароткая кашулька для груднога дзіцяці з разрэзам да нізу, але без засцежкі. За пражытыя паўгода Люда вырасла з распашонкі, і яна прыкрывала яе толькі да палавіны. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канда́к
(гр. kontakion)
кароткая хвалебная песня ў гонар Хрыста, божай маці, святога або царкоўнага свята.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
шкарпэ́тка
(польск. szkarpetka, ад іт. scarpetta)
трыкатажны выраб, кароткая панчоха, якая не даходзіць да калена.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
БРАХІСІНКЛІНА́ЛЬ
(ад брахі... + сінкліналь),
кароткая сінклінальная складка пластоў горных парод авальнай формы ў плане. Утвараецца ў выніку лакальнага тэктанічнага прагінання. Пласты горных парод, што ўтвараюць брахісінкліналь, з усіх бакоў нахілены да яе цэнтра, дзе знаходзяцца найб. маладыя горныя пароды.
т. 3, с. 252
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
вадэві́ль
(фр. vaudeville)
кароткая камічная п’еса, у якой дыялог чаргуецца са спевамі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
прашуга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Праляцець, пранесціся з шумам. Кругом было спакойна, толькі калі-нікалі праляціць з піскам кажан або пракрычыць сава ці прашугаюць чарадою спалоханыя птушкі. Гурскі. Перад самым змярканнем над горадам прашугала кароткая летняя навальніца. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)