накруці́цца, ‑кручуся, ‑круцішся, ‑круціцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Навіцца, наматацца на што‑н. Канат накруціўся на барабан.

2. перан. Разм. Многа, доўга пахадзіць, паклапатаць, стаміцца ад клопатаў. Накруцілася гаспадыня за раніцу каля печы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замацава́ць сов., в разн. знач. закрепи́ть; (сделать более прочным — ещё) упро́чить;

з. кана́т — закрепи́ть кана́т;

з. фотазды́мак — закрепи́ть фотосни́мок;

з. за сабо́й тэ́му — закрепи́ть за собо́й те́му;

з. дасягне́нні — закрепи́ть достиже́ния;

з. заня́тую пазі́цыю — закрепи́ть (упро́чить) за́нятую пози́цию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВІСЯ́ЧЫ МОСТ,

від моста, асн. нясучай канструкцыяй якога з’яўляецца гнуткі элемент (канат, метал. кабель, ланцуг і інш.), замацаваны на канцах і падвешаны на пілоны (вежы). Успрымае ў асноўным расцягвальныя намаганні. Праезная ч. ў выглядзе фермы або бэлькі жорсткасці мацуецца да нясучай канструкцыі. Пралёты пабудаваных вісячых мастоў перавышаюць 1000 м (напр., сярэдні пралёт вісячага маста ў бухце каля Нью-Йорка 1298 м). Разнавіднасць вісячага маста — вантавы мост.

т. 4, с. 198

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нацяжны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які надзяваецца шляхам нацягвання, нацяжкі. Нацяжная шына. // Які служыць, прыстасаваны для нацягвання. Нацяжны шкіў. Нацяжны канат.

2. Такі, які дзейнічае пры нацягванні, нацяжцы. Дэсантнікі на другім канцы, дзе меркаваўся хвост эшалона, прыстасоўвалі нацяжную міну. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарасці́ць, ‑рашчу, ‑росціш, ‑росціць; зак.

1. чаго. Вырасціць у нейкай колькасці. Нарасціць кветак. Нарасціць агуркоў.

2. што і чаго. Вырасціць што‑н. на чым‑н. Нарасціць мускулы. Нарасціць тлушчу.

3. што. Павялічыць у памерах, дабаўляючы што‑н. Нарасціць сцяну. Нарасціць канат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напіна́ць несов.

1. напряга́ть, нату́живать;

2. разг. (надевать) натя́гивать, напя́ливать;

3. (канат и т.п.) натя́гивать;

1-3 см. напя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасмалі́ць I сов. (смолой) просмоли́ть;

п. кана́т — просмоли́ть кана́т

прасмалі́ць II сов.

1. (насквозь) пропали́ть, проже́чь;

п. папяро́сай кашу́лю — пропали́ть (проже́чь) папиро́сой руба́шку;

2. (нек-рое время) пропали́ть;

3. разг. прокури́ть;

п. цэ́лую гадзі́ну — прокури́ть це́лый час;

4. прост. (быстро пройти, проехать) промча́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падтачы́ць I сов. (на станке, точилке и т.п.) подточи́ть

падтачы́ць II сов. (о червях и т.п.) подточи́ть;

◊ кама́р но́са не падто́чыць — погов. кома́р но́са не подто́чит

падтачы́ць III сов. (удлинить)

1. (одежду) надста́вить, наста́вить, надши́ть;

2. спец. нарасти́ть;

п. кана́т — нарасти́ть кана́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацягну́цца, ‑цягнецца; зак.

1. Расцягваючыся, стаць тугім; напяцца. Уздрыгнуў, пацягнуўся канат, і заскакаў уверх і ўніз на хвалях тральшчык. Б. Стральцоў. Кашуля.. [Івана Ігнатавіча] туга пацягнулася на шырокай спіне, а рукі, дужыя і далікатныя, былі моцна сціснуты ў кулакі. Хомчанка.

2. Разм. Прыйсці ў вялікай колькасці; сабрацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Seil

n -(e)s, -e лі́на, кана́т; трос

◊ am gléichen ~ zíеhen* — дзе́йнічаць супо́льна [суме́сна, ра́зам], быць заадно́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)