хо́бі

(англ. hobby)

захапленне чым-н., любімы занятак у вольны час.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

pastime [ˈpɑ:staɪm] n. заба́ва; ба́ўленне ча́су; хо́бі;

Photography is her favourite pastime. Фатаграфія − яе любімы занятак.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зладзе́йства, ‑а, н.

1. Занятак злодзея; крадзеж чужой маёмасці. Пакараць за зладзейства.

2. Зладзейскі ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акцёрства, ‑а, н.

Занятак, прафесія акцёра; тэатральнае мастацтва. // Аб прытворства, штучнасці і манернасці ў паводзінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куліна́рства, ‑а, н.

Занятак кулінара. Сава .. намагаўся хоць чым-небудзь дапамагчы Андрэю ў кулінарстве. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кар’е́ра, -ы, мн. -ы, -е́р, ж.

1. Высокі сацыяльны і службовы статус, дасягнуты дзейнасцю ў якой-н. галіне; вядомасць, слава.

Зрабіць кар’еру.

К. не атрымалася.

2. Род дзейнасці; прафесія, занятак.

Артыстычная к.

|| прым. кар’е́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

займа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. заняцца¹.

2. Працаваць (пра разумовы занятак), вучыцца.

З. ў інстытуце.

З. па начах.

3. чым. Мець што-н. прадметам сваіх заняткаў.

З. хіміяй.

◊

Займацца балачкамі (разм.) — займацца пустымі размовамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

vocation [vəʊˈkeɪʃn] n.

1. прафе́сія, заня́так;

find one’s vocation знайсці́ свой заня́так, сваю́ спра́ву;

mistake one’s vocation памылі́цца ў вы́бары прафе́сіі

2. (for) схі́льнасць, прызва́нне;

She has a vocation for teaching. У яе схільнасць да педагагічнай дзейнасці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Hóbby

n -s, -s любі́мы [улюбёны] заня́так, хо́бі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пастухо́ўства, ‑а, н.

Занятак пастуха. Той першы год пастухоўства пакінуў аб сабе толькі два ўспаміны. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)