сутарэ́нне, ‑я, н.

Памяшканне пад першым паверхам будынка, ніжэй узроўню зямлі; падзямелле. Наверсе жылі жандары, а ўнізе ў сутарэнні — майстэрня. Галавач. Камера ў сутарэнні гэтага ж будынка была вузкая, сырая і вельмі цёмная. Кулакоўскі. [Чыжыку] пачало здавацца, што ён у крэпасці. У тым самым сутарэнні, дзе ляжаць параненыя. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геліяліты́ды

(н.-лац. heliolitoidea)

падклас вымерлых каланіяльных беспазваночных жывёл класа каралавых паліпаў; жылі ў сярэднім ардовіку — сярэднім дэвоне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гліптадо́нты

(ад гр. glyptos = выразаны, пакрыты разьбой + -адонт)

вымерлыя млекакормячыя атрада непаўназубых, блізкія да браняносцаў; жылі ў кайназоі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кліме́ніі

(н.-лац. clymenia = німфа, дачка Акіяна)

атрад вымерлых малюскаў класа галаваногіх; жылі ў познім дэвоне — раннім карбоне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

палеапатало́гія

(ад палеа- + паталогія)

навука аб хваробах жывёл і раслін, якія жылі на Зямлі ў мінулыя геалагічныя эпохі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

палеаэкало́гія

(ад палеа- + экалогія)

раздзел палеанталогіі, які вывучае выкапнёвыя арганізмы ў сувязі з умовамі, у якіх яны жылі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

страматапара́ты

(н.-лац. stromatoporata)

вымерлыя беспазваночныя арганізмы, умоўна аднесеныя да кішачнаполасцевых або гідроідных паліпаў, жылі ў кембрыі — палеагене.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

энтамафа́уна

(ад энтама- + фауна)

сукупнасць відаў насякомых, якія насяляюць пэўную тэрыторыю або жылі ў нейкі перыяд гісторыі Зямлі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

падсу́седзі, ‑яў; адз. падсусед, ‑а, М ‑дзе, м.

1. Беззямельныя сяляне ў Вялікім княстве Літоўскім у 16 — першай палавіне 17 ст., якія жылі на чужых дварах у вёсках і гарадах.

2. Разм. Кватаранты, жыльцы. [Барысевіч:] — Маці пусціла да нас жыць пагарэльцаў. У хаце жыло тады ў падсуседзях восем чужых сем’яў. Залескі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плакадэ́рмы

(н.-лац. placodermi)

клас вымерлых панцырных рыб, якія жылі ў познім дэвоне ў марскіх і прэсных вадаёмах; пласцінаскурыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)