хороше́нько нареч., разг. до́бра; (как следует) як ма́е быць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

падсква́рыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак.

Скварачыся, стаць гатовым для яды.

Сала добра падскварылася.

|| незак. падсква́рвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заве́дамы, -ая, -ае.

Наперад добра вядомы; несумненны (звычайна пра што-н. адмоўнае).

З. нягоднік.

Заведамая хлусня.

Заведама (прысл.) непраўдзівыя звесткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

звалі́цца², 1 і 2 ас. не ўжыв., зва́ліцца; зак.

Атрымацца ў выніку валення (пра вырабы з воўны).

Сукно добра звалілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дабратво́рны, -ая, -ае.

Які добра ўздзейнічае на каго-, што-н.; спрыяльны.

Д. ўплыў прыроды на чалавека.

|| наз. дабратво́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адтачы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -то́чыцца; зак.

Стаць вострым, вастрэйшым пасля тачэння.

Сякера добра адтачылася.

|| незак. адто́чвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абчаса́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чэ́шацца; зак.

Стаць роўным, гладкім ад часання.

Бервяно добра абчасалася.

|| незак. абчэ́свацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

патурбава́цца, -бу́юся, -бу́ешся, -бу́ецца; -бу́йся; зак.

Праявіць турботу, клопат у адносінах да каго-, чаго-н.

П., каб дзяцей добра накармілі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пражава́ць, -жую́, -жуе́ш, -жуе́; -жуём, -жуяце́, -жую́ць; -жу́й; -жава́ны; зак., што.

Добра разжаваць.

П. мяса.

|| незак. пражо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыпява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (разм.).

Суправаджаць што-н. нягучнымі спевамі.

П. жнучы.

Жыць прыпяваючы (разм.) — жыць весела і добра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)