umhérspringen

* vi (s) скака́ць, гуля́ць, дурэ́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bólzen

vt гуля́ць гру́ба (у футболе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

skáten

vi разм. гуля́ць у скат

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Кірмашава́ць ’праводзіць час на кірмашы, святкаваць, гуляць’ (Шат., Др.-Падб.). Параўн. кермашаваць. Гл. кірмаш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Піроўнік ’сабутэльнік’ (Нас. Доп.). Ад рус. пировать ’гуляць, уладкоўваць банкет’ < рус. пар > пір (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тэ́ніс м. спарт. Ténnis n-;

гуля́ць у тэ́ніс Ténnis spíelen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

баскетбо́л м. Básketball m -s;

гуля́ць у баскетбо́л Básketball spíelen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разгуля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; зак.

1. Пачаўшы гуляць, захапіцца гульнёй, забавамі; развесяліцца.

Разгулялася дзіця.

2. Даць сабе поўную волю; праявіць сябе ў поўную меру сваіх сіл, здольнасцей і жаданняў; разысціся.

Футбалісты разгуляліся.

3. Дасягнуць у сваім праяўленні вялікай інтэнсіўнасці, сілы.

Разгулялася мяцеліца.

Разгулялася стыхія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

spazíeren

vi (s) гуля́ць, прагу́львацца

~ géhen* — гуля́ць, прагу́львацца, шпацырава́ць, выхо́дзіць на шпа́цыр, прахо́джвацца

~ fáhren* — ката́цца; прае́хацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бирю́льки мн. біру́лькі, -лек, ед. біру́лька, -кі ж.;

◊

игра́ть в бирю́льки гуля́ць у біру́лькі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)