Вярбня́к ’зараснік вярбы, вербалозу’ (БРС, Мат. Гом.), укр.вербняк ’вярбовы гай’. Утворана ад вярба (гл.) і суф. ‑няк, які ва ўсх.-слав. мовах утварае назвы гаю ад назвы дадзенага віду дрэў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бяро́завец Бярозавы гай (Стаўбц.Прышч.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
кашта́навы
1. Kastáni¦en-;
кашта́навы гай Kastáni¦enhain m -(e)s, -e;
2. (колер) kastáni¦enfarben, kastáni¦enbraun;
кашта́навыя валасы́ kastáni¦enbraunes Haar
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ружава́ты, ‑ая, ‑ае.
Трохі ружовы, не зусім ружовы. І сніцца мне мой родны край, Мая далёкая радзіма, Кляновы ліст, дубовы гай І ружаваты небакрай, Засланы злёгку белым дымам.Глебка.На талерках дыміцца лёгкай парай вараная ружаватая трусяціна.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
oliwny
oliwn|y
аліўкавы;
gaj ~y — аліўкавы гай;
gałązka ~a — аліўкавая галінка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
buczyna
ж.
1. букавы лес (гай);
2. букавае драўніна;
3.гл. bukiew
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Мацяроз, мацеру͡оз ’гай (зараснік) каля хаты’ (Федар., 7). Няясна. Паводле тлумачэння аўтараў лінгвістычнага каментарыя (там жа, 582), выраз, у якім сустрэлася гэта слова, у густуом мацеруо̑зі з’яўляецца аналагічным да іншага: у густом ачаруо̑дзі, што азначае ’ў густым чароце’. У такім выпадку мацеруо̑з — скажонае чарот.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
але́шнік, ‑у, м., зб.
1. Альховы лес, зараснік альховых кустоў. За полем пачынаўся гай з густога алешніку і бярэзніку.Якімовіч.Густы алешнік і месцамі лаза зялёнай сцяной аплялі азёрныя берагі з усіх бакоў.Галавач.
2. Альховыя дровы, будаўнічы матэрыял з вольхі і пад. Воз алешніку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
галу́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Рмн. ‑бак; ж.
1. Самка голуба.
2.Разм. Ужываецца як ласкавы зварот да жанчыны. Спявай мне, дзяўчынка, пра кветкі, пра гай, Пра лепшыя дні, пра вясну, Пра наша каханне, галубка, спявай — Пад ціхі твой спеў я засну.Чарот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саха́ты, ‑ая, ‑ае.
1. З галінастымі рагамі, рагаты. Пазірае сахаты алень. Пажадаць нам удачы выбег.Барадулін.
2.узнач.наз.саха́ты, ‑ага, м. Лось. Падрастай, сахаты, падрастай! Для тваіх паслуг я, твой і гай, І палонка гэта — вадапой, І пад снегам твой пушысты мох...Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)