апусце́ць сов., в разн. знач. опусте́ть;
мэ́блю вы́везлі, і кватэ́ра зусі́м ~це́ла — ме́бель вы́везли, и кварти́ра совсе́м опусте́ла;
вёска ~це́ла — дере́вня опусте́ла
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заглу́хнуць сов., в разн. знач. загло́хнуть;
кро́кі ~хлі — шаги́ загло́хли;
сад заглу́х — сад загло́х;
вёска ~хла — дере́вня загло́хла;
мато́р заглу́х — мото́р загло́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
north3 [nɔ:θ] adv. на по́ўнач, у паўно́чным напра́мку;
This village lies north of London. Гэтая вёска ляжыць на поўнач ад Лондана;
They were heading north. Яны накіроўваліся на поўнач.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
тулі́цца, тулю́ся, ту́лішся, ту́ліцца; незак.
1. Гарнуцца, прыціскацца да каго-, чаго-н.
Дзіця туліцца да маці.
2. перан. Адчуваць большую прыязнасць да каго-н., быць больш адданым каму-н.
Хлопчык больш туліўся да бацькі.
3. Знаходзіць прытулак, прыстанішча дзе-н. у цеснаце.
У цеснай хаце тулілася сям’я з дзевяці чалавек.
4. перан. Размяшчацца, знаходзіцца дзе-н. у зацішным месцы.
Вёска тулілася каля лесу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мро́іва, ‑а, н.
Тое, што і марыва (у 1 знач.). Над возерам дрыжала мроіва. Карычневыя галінкі ніжэй схіляліся да вады. Шыцік. На гарызонце ў ружовым мроіве паказалася вёска, а паабапал яе серабрыліся сінія лясы. Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сталі́ца Вялікая і старажытная вёска Зімніца (Слаўг.).
□ в. Сталіца Дзіс.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
налі́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да налічыць.
2. каго-чаго. Утрымліваць у сабе, змяшчаць нейкую колькасць каго‑, чаго‑н. Батальён налічваў соцень шэсць салдат. Колас. Вучняў было нямнога — вёска налічвала ўсяго сорак двароў. Кавалёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
situated [ˈsɪtʃueɪtɪd] adj.
1. разме́шчаны;
a badly situated village вёска, яка́я стаі́ць у дрэ́нным ме́сцы
2. fml той, хто знахо́дзіцца ў які́х-н. абста́вінах, умо́вах;
situated as I am у маі́х абста́вінах
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
прыбярэ́жны, ‑ая, ‑ае.
Які размяшчаецца, знаходзіцца каля берага, уздоўж берага. Прыбярэжная расліннасць. Прыбярэжная вёска. □ Хвалі беглі на бераг, злізвалі прыбярэжную пену, шумавінне, усплёскамі кідаліся на жоўты пясок. Лынькоў. У прыбярэжных кустах, у парку, у зарасніках лазняку шчабятала птаства. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жабра́цкі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да жабрака, належыць яму. Жабрацкай торба.
2. перан. Вельмі малы, мізэрны. Жабрацкія грошы. Жабрацкі скарб.
3. Вельмі бедны. Слова «рыштант» ідзе на спад, у нябыт. Як ідзе ў нябыт жабрацкая вёска... Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)