цапанла́к, ‑у, м.

Празрысты цэлюлозны лак для пакрыцця металічных вырабаў.

[Ням. Zaponlack.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіліка́т, -у, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м.

Назва мінералаў у склад якіх уваходзіць крэменязём, а таксама вырабаў з такіх мінералаў.

|| прым. сіліка́тны, -ая, -ае.

С. клей.

Сілікатная цэгла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фане́ра, -ы, ж.

1. Тонкія драўляныя пласціны для абліцоўкі сталярных вырабаў.

2. Матэрыял са склееных тонкіх пласцін дрэва з перакрыжаваным размяшчэннем валокнаў драўніны.

Трохслойная ф.

|| прым. фане́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шку́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. гл. шкура.

2. Папера ці тканіна з нанесеным на яе слоем абразіўнага матэрыялу, якая прымяняецца для шліфавання, зачысткі вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бакара́, нескл., н.

Адзін з лепшых і каштоўных гатункаў хрустальных вырабаў.

[Ад назвы фр. горада Baccarat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канды́тар, ‑а, м.

Спецыяліст па прыгатаванню кандытарскіх вырабаў. // Уст. Гаспадар кандытарскай.

[Лац. conditor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

какі́ль, ‑я, м.

Разборная металічная форма для адліўкі розных металічных вырабаў.

[Фр. coquille.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гартава́льнік, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца гартаваннем металаў і металічных вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыза́йнер, ‑а, м.

Спецыяліст па мастацкаму праектаванню прамысловых вырабаў; мастак-канструктар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыгуналіце́йшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца плаўкай чыгуну, ліццём чыгунных вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)