рэгуля́рна прысл, рэгуля́рны régelmäßig; regulär;

рэгуля́рныя во́йскі вайск reguläre Trúppen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стабілізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Стаць (станавіцца) стабільным. На поўдні савецкія войскі вялі наступальныя баі, а ў Беларусі фронт стабілізаваўся. Дзенісевіч.

2. толькі незак. Зал. да стабілізаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

располага́ть​II несов. (к расположи́ть​I) (размещать) размяшча́ць, расстаўля́ць;

располага́ть войска́ размяшча́ць во́йскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэтарыя́нцы, ‑аў; адз. прэтарыянец, ‑нца, м.

У Старажытным Рыме — першапачаткова салдаты асабістай варты прэтара, а потым — салдаты імператарскай гвардыі. // Кніжн. Наёмныя войскі, якія служаць апорай улады, аснаванай на насіллі.

[Лац. praetoriani.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zaciężny

zaciężn|y

уст. наёмны;

wojska ~е — наёмныя войскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

vórgeschoben

a вы́сунуты напе́рад, перадавы́ (пра войскі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэгуля́рны в разн. знач. регуля́рный;

~ная даста́ўка газе́т — регуля́рная доста́вка газе́т;

~ныя во́йскі — регуля́рные войска́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

контрнаступле́нне, ‑я, н.

Від наступлення, якое рыхтуецца ў ходзе абароны і пачынаецца з мэтай разгрому аслабленага ў папярэдніх баях праціўніка. У снежні 1941 г. савецкія войскі перайшлі ў контрнаступленне пад Масквой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

герма́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да германцаў (у 1 знач.). Германскія мовы. Германскія плямёны.

2. Які мае адносіны да Германіі, германцаў (у 2 знач.); нямецкі. Германская дзяржава. Германскія кайзераўскія войскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раке́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ракеты. Ракетная ўстаноўка. Ракетны пісталет. Ракетны сігнал. Ракетны рухавік. Ракетныя войскі.

2. Які дзейнічае па прынцыпу ракеты (у 2 знач.). Ракетная тэхніка. Ракетныя снарады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)