Verbum

вадазлі́ў, -ліва, мн. -лівы, -ліваў, м. (спец.).

Адтуліна ў верхняй частцы плаціны для сцёку лішняй вады.

|| прым. вадазлі́ўны, -ая, -ае.

воданапо́рны, -ая, -ае.

У выразе: воданапорная вежа — рэзервуар для вады, куды яна паступае пад напорам і адкуль расцякаецца па водаправодзе.

кюве́т, -а, М -ве́це, мн. -ы, -аў, м.

Канава ўздоўж дарогі або чыгункі для сцёку вады.

|| прым. кюве́тны, -ая, -ае.

ме́жань, -і, ж.

Перыяд з найбольш нізкім устойлівым узроўнем вады ў рацэ.

Зімовая м.

|| прым. ме́жанны, -ая, -ае.

М. перыяд.

ко́наўка, -і, ДМ -наўцы, мн. -і, -навак, ж.

Металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.

|| прым. ко́навачны, -ая, -ае.

са́ла², н.

Дробны лёд або насычаны вадой снег, які плыве па паверхні вады перад замярзаннем вадаёма.

Па рацэ плыло с.

прамы́віна, -ы, мн. -ы, -він, ж. і прамы́іна, -ы, мн. -ы, -мы́ін, ж.

Упадзіна ў зямлі, размытай ліўнем, плынню вады.

сухадо́л, -а, м.

Бязводная лагчына, схіл, луг, якія атрымліваюць вільгаць толькі ад талай або дажджавой вады.

|| прым. сухадо́льны, -ая, -ае.

чэк², -а, м.

Участак поля з пасевамі рысу, абгароджаны землянымі валікамі для затрымкі вады.

Рысавыя чэкі.

|| прым. чэ́кавы, -ая, -ае.