эфірано́с, ‑у, м.

Расліна, якая мае ў сабе эфірны алей. Вырошчванне эфіраносаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праго́рклы ránzig (масла, алей і пад.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сафло́р, ‑у, м.

1. Паўднёвая травяністая расліна сямейства складанакветных, з насення якой атрымліваюць алей, а з суквеццяў фарбу.

2. Чырвоная і жоўтая фарбы, здабытыя з суквеццяў гэтай расліны.

3. Эфірны алей з насення гэтай расліны.

[Гал. saffloer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oil of vitriol

купарва́сны але́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пі́хтавы пи́хтовый;

п. лес — пи́хтовый лес;

~вы але́й — пи́хтовое ма́сло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́рдавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нарду, прыгатаваны з нарду. Нардавы алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клешчаві́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да клешчавіны. // Прыгатаваны з клешчавіны. Клешчавінны алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кунжу́т, ‑у, М ‑жуце, м.

Паўднёвая травяністая расліна, з насення якой здабываюць алей.

[Перс. kondžud.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ані́с, -а і -у, м.

1. -а. Аднагадовая травяністая эфіраалейная расліна сямейства парасонавых з насеннем, якое мае рэзкі саладкаваты пах.

2. -у. Гатунак яблыкаў.

|| прым. ані́савы, -ая, -ае.

Анісавыя кроплі.

А. алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

конопля́ный канапля́ны;

конопля́ное ма́сло канапля́ны але́й;

конопля́ное се́мя канапля́нае се́мя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)