Áusrüstung

f -, -en

1) забеспячэ́нне; амуні́цыя, рышту́нак, інвента́р; абсталява́нне

2) узбрае́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

апарату́ра

(ням. Apparatur, ад лац. apparatus = падрыхтаваны)

сукупнасць апаратаў для якой-н. работы; абсталяванне лабараторыі, цэха (напр. медыцынская а.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дрэ́нны, -ая, -ае; го́ршы, найго́ршы.

1. Пазбаўлены станоўчых якасцей, нездавальняючы, не такі, як трэба; проціл. добры.

Дрэнныя прадукты.

Д. почырк.

Дрэннае надвор’е.

Дрэннае абсталяванне.

Д. гаспадар.

Дрэнныя суседзі.

Дрэнныя даходы.

Дрэннае здароўе.

Здарылася найгоршае (наз.) з усяго, што можна было чакаць.

2. Заганны з маральнага боку; здатны на кепскія ўчынкі.

Дрэнныя паводзіны.

Д. чалавек.

3. Неспрыяльны, невясёлы, які не абяцае нічога добрага.

Дрэннае прадчуванне.

Дрэнныя аналізы крыві.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

urządzenie

urządzeni|e

н.

1. тэх.. устаноўка, прыстасаванне, прыбор, абсталяванне;

~e pomiarowe — вымяральны прыбор;

~e elektryczne — электраабсталяванне;

~a sanitarne — сантэхнічнае абсталяванне; сантэхніка;

~e telefoniczne — тэлефоннае абсталяванне;

~e oddechowe — кіслародны прыбор;

~e peryferyjne — камп. перыферыйная прылада;

~a klimatyzacyjne — кандыцыянернае абсталяванне;

~e obronne — абароннае збудаванне;

2. уст. абстаноўка (мэбля і да т.п.);

~a socjalne (kulturalne) — сацыяльныя (культурныя) установы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

знос ​1, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зносіць — знесці (у 1–5 знач.).

знос ​2, ‑у, м.

Псаванне ў працэсе дзейнасці, выкарыстання і пад. Знос аўтапакрышак. □ — Нельга дапускаць, каб абсталяванне працавала на знос. Шыцік.

•••

Зносу няма чаму гл. няма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ínneneinrichtung

f -, -en часцей pl

1) уну́транае абсталява́нне [аснашчэ́нне, канстру́кцыя]

2) эл. уну́траная право́дка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Installatión

f -, -en

1) назначэ́нне на паса́ду

2) тэх. устано́ўка, манта́ж, абсталява́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áusstattung

f -, -en

1) забеспячэ́нне

2) паса́г

3) абстано́ўка, абсталява́нне

4) дэкара́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мадэрнізава́ць

(фр. moderniser, ад moderne = навейшы, сучасны)

1) удасканальваць, абнаўляць што-н. у адпаведнасці з навейшымі патрабаваннямі, густамі (напр. м. абсталяванне);

2) надаваць з’явам мінулага рысы сучаснасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гаспада́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Спосаб вытворчасці, сукупнасць вытворчых адносін таго ці іншага грамадскага ўкладу.

Натуральная г.

2. Вытворчасць, эканоміка.

Народная г. краіны.

Сельская г.

3. Абсталяванне якой-н. вытворчасці.

Г. трактарнага завода.

4. Рэчы, прадметы, якія патрэбны ў быце.

Абзавесціся гаспадаркай.

5. Вытворчая адзінка, пераважна сельскагаспадарчая.

Сялянскія гаспадаркі.

Кіраваць гаспадаркай.

6. Заняткі па ўпарадкаванні быту, доглядзе жылля і пад.

Займацца гаспадаркай.

Хатняя г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)