cordial

[ˈkɔrdʒəl]

1.

adj.

1) сардэ́чны, шчы́ры, прыя́зны, цёплы

2) узмацня́льны, які́ стымулю́е

2.

n.

1) то́е, што ўзмацня́е або́ стымулю́е

2) лікёр -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

reprove

[rɪˈpru:v]

v.t.

га́ніць, ганьбава́ць каго́, крыча́ць на каго́

to reprove the boy for teasing the cat — накрыча́ць на хлапца́ за то́е, што дра́жніць ката́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

świecić

незак. свяціць;

nie wszystko złoto, co się świecić прык. не ўсё тое золата, што блішчыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шчупа́к, -ка́ м. щу́ка ж.;

◊ на то́е і ш. у мо́ры, каб кара́сь не драма́ў — посл. на то и щу́ка в мо́ре, чтоб кара́сь не дрема́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

toż

I

тое ж самае; гэта ж самае

II

1. ж (жа);

toż ci mówiłem — я ж табе казаў;

2. вось;

toż to będzie niespodzianka! — вось гэта будзе сюрпрыз (неспадзеўка)!;

3. уст. таксама; тое ж

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

broad [brɔ:d] adj.

1. шыро́кі; прасто́рны;

The river is 30 feet broad. Рака шырынёю ў 30 футаў.

2. шыро́кі; цярпі́мы;

take a broad view of smth. шыро́ка глядзе́ць на што-н.

3. прыкме́тны, я́ўны, відаво́чны;

a broad hint я́ўны намёк

4. агу́льны, шыро́кі;

in broad terms у агу́льным сэ́нсе

♦

in broad daylight у бе́лы дзень;

it is as broad as it is long BrE, infml то́е на то́е выхо́дзіць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dahínten

adv зза́ду, за гэ́тым

◊ was ~ ist, ist gemäht — што з во́за ўпа́ла, то́е прапа́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

léiern

vi

1) (i)гра́ць на катры́нцы

2) разм. гавары́ць адно́ i то́е, манато́нна чыта́ць [гавары́ць]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wíederkäuer

m -s, -

1) жва́чная жывёла

2) разм. чалаве́к, які́ паўтара́е адно́ і то́е ж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

зала́дзіць², -джу, -дзіш, -дзіць; зак., з інф., што і без дап. (разм.).

1. Паўтараючыся, гаварыць адно і тое ж.

Заладзіў і вярзе адно і тое ж.

2. Пачаць зацяжна ісці (пра дождж), дзьмуць (пра вецер).

Заладзіў дождж надоўга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)