кош, каша́,
1. Сплеценая з лазы, карэння
2. Скрыня ў млыне
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кош, каша́,
1. Сплеценая з лазы, карэння
2. Скрыня ў млыне
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абмакну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты;
Апусціць на кароткі час што
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абру́ч, -а́,
1. Вузкі драўляны ці металічны вобад, які набіваецца на бочку, кадушку
2. Сагнутая ў кольца пласціна (або стрыжань, прут
3. Упрыгожанне, якое надзяецца на галаву.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адгарну́ць, -гарну́, -го́рнеш, -го́рне; -гарні́; -го́рнуты;
1. Адгрэбці, адсунуць убок.
2. Адхіліць, адвесці ўбок, адсунуць.
3. Разгарнуць, адкрыць (кнігу, сшытак
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сноп, снапа́,
1. Звязаны пук зжатых сцёблаў збажыны і некаторых іншых культур.
2.
Як сноп (паваліцца, упасці
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спружы́ніць, -ню, -ніш, -ніць;
1. Змяняць (змяніць) сваё становішча
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
страсяну́цца, -сяну́ся, -сяне́шся, -сяне́цца; -сянёмся, -сеняце́ся, -сяну́цца; -сяні́ся;
1. Здрыгнуцца, задрыжаць (ад моцных удараў, выбухаў).
2. Скалануцца, уздрыгнуць ад страху, узрушэння
3. Страпянуцца, устаючы, выпростваючыся, абтрасаючыся
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
compulsion
1) по́цяг -у
2) прыну́ка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
consign
1) аддава́ць
2) прызнача́ць
3) дастача́ць, перасыла́ць, пасыла́ць (тава́р)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
take account of
а) браць
б) заўважа́ць; улі́чваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)