КУР’Е́Р

(франц. courrier ад лац. curro бягу),

1) службовая асоба, якая развозіць спешныя даручэнні. Дыпламатычны К. — супрацоўнік Міністэрства замежных спраў, які перавозіць дыпламатычную пошту.

2) Пасыльны ва ўстанове, які разносіць службовыя паперы. Напр., К. рэдакцыі.

т. 9, с. 49

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Nútznießer

m -s, - чалаве́к, які́ атры́млі- вае вы́гаду ад чаго́-н., які́ карыста́ецца чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Brémser

m -s, -

1) чалаве́к, які́ спыня́е машы́ну

2) чалаве́к, які́ заміна́е яко́й-н. спра́ве

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

двухразо́вы, -ая, -ае.

Які праводзіцца два разы ў які-н. прамежак часу.

Двухразовае харчаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прывязны́, -а́я, -о́е.

Які мае прыстасаванне для прывязвання, такі, які можна прывязаць.

Прывязныя лыжы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

non-union [ˌnɒnˈju:niən] adj.

1. які́ не з’яўля́ецца чле́нам прафсаю́за

2. які́ не ма́е прафсаю́знай арганіза́цыі або́ не прыма́е на пра́цу яе́ чле́наў (пра завод, фірму і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

offshore [ˌɒfˈʃɔ:] adj.

1. які́ знаходзіцца на некато́рай адле́гласці ад бе́рага;

offshore islands прыбярэ́жныя астравы́

2. які́ рухаецца ад бе́рага;

an offshore wind ве́цер з бе́рага

3. econ. афшо́рны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vicarious [vɪˈkeəriəs]adj.

1. чужы́, не свой;

feel vicarious pleasure перажыва́ць чужу́ю ра́дасць

2. які́ дзейнічае на кары́сць і́ншых; які́ пакутуе за і́ншых;

vicarious punishment пакара́нне за чужу́ю віну́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

амярцве́лы, -ая, -ае.

1. Які страціў адчувальнасць (пра клеткі, тканкі і пад.).

Амярцвелая тканка.

2. перан. Які страціў рухомасць пад уплывам чаго-н.; які заціх; які пазбавіўся маральных сіл, адчувае спустошанасць.

А. горад.

Амярцвелае сэрца.

3. перан. Які аджыў, страціў значэнне, жыццёвасць.

Амярцвелыя традыцыі.

|| наз. амярцве́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

jódhaltig

a ёдзісты, які́ ўтры́млівае ёд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)