Verbum

і́валга, -і, ДМ -лзе, мн. -і, -аў.

Лясная пеўчая птушка атрада вераб’іных з жоўтым і чорным або зеленаватым апярэннем.

Свістала і. ў кустах.

|| прым. і́валгавы, -ая, -ае.

івасі́, нескл., ж.

Невялікая прамысловая рыба сямейства селядцовых; ціхаакіянская сардзіна.

|| прым. івасёвы, -ая, -ае.

Івасёвая пуціна.

ігласку́рыя, -ых, адз. -ае, -ага, н.

Марскія беспазваночныя жывёлы, якія маюць вапнавы ўнутраны шкілет і шыпы або іголкі на паверхні цела.

іглі́ца, -ы, ж.

1. зб. Іголкападобнае лісце хвойных дрэў і кустоў.

І. сасны.

2. Адзін ліст хвойных дрэў і кустоў.

|| прым. іглі́чны, -ая, -ае.

ігнарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., каго-што.

Не прымаць пад увагу, не заўважыць (не заўважаць), не рэагаваць, не адказваць на што-н.; пагардліва ставіцца да каго-, чаго-н.

І. крытыку.

І. скаргі.

|| наз. ігнарава́нне, -я, н.

іго́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Прылада для шыцця; завостраны металічны стрыжань з вушкам для ніткі.

Машынная і.

Уцягнуць нітку ў іголку.

2. Тонкі металічны стрыжань з завостраным канцом рознага прызначэння.

Патэфонная і.

3. Ліст хвойных дрэў і кустоў.

Ядлоўцавая і.

4. Тонкая калючка на целе некаторых жывёл.

Іголкі вожыка.

◊

Як на іголках — пра неспакойны, нервовы стан.

|| памянш. іго́лачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

◊

З іголачкі (разм., адабр.) — пра новае, толькі што пашытае, вельмі моднае.

|| прым. іго́лачны, -ая, -ае і іго́лкавы, -ая, -ае.

Іголачны ўкол.

Іголачнае вушка.

Іголкавая вытворчасць.

іголкападо́бны, -ая, -ае.

Які мае форму іголкі.

|| наз. іголкападо́бнасць, -і, ж.

іголкатрыма́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Прыстасаванне, у якім замацоўваецца іголка.

І. ў швейнай машыне.

іголкатэрапі́я, -і, ж.

Лячэнне ўколамі спецыяльных іголак у строга вызначаныя месцы на целе.

|| прым. іголкатэрапеўты́чны, -ая, -ае.

іголкаўко́лванне, -я, н.

Тое, што і іголкатэрапія.