repository

[rɪˈpɑ:zətɔri]

n. -ries

1) ме́сца, скры́ня для трыма́ньня рэ́чаў; склад -у m

2) асо́ба, яко́й даве́раная яка́я-н. рэч або́ таямні́ца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

юрыды́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з заканадаўствам, прававымі нормамі і іх практычным прымяненнем. Юрыдычнае пытанне. Юрыдычны доказ. Юрыдычная практыка. □ Пакуль школа не была яшчэ здадзена, Лабановіч адчуваў пад нагамі нейкі юрыдычны грунт, меў законную падставу заставацца там. Колас. // Звязаны з вывучэннем і навуковай распрацоўкай правазнаўства, юрыспрудэнцыі. Юрыдычная адукацыя. Юрыдычны факультэт. Юрыдычная тэрміналогія.

2. Такі, які мае афіцыйнае, фармальнае права на што‑н. Юрыдычны ўладальнік.

3. Які мае адносіны да юрыста, складаецца з юрыстаў. Юрыдычная грамадскасць.

•••

Юрыдычная асоба гл. асоба.

Юрыдычная кансультацыя — установа з калегіі адвакатаў для аказання юрыдычнай дапамогі насельніцтву і растлумачэння дзеючага заканадаўства.

Юрыдычны акт — рашэнне дзяржаўнага органа, якое ўстанаўлівае пэўныя правы і абавязкі грамадзян, калектываў, арганізацый, ажыццяўленне якіх забяспечваецца дзейнасцю дзяржаўнага апарату і судоў.

[Ад лац. juridicus — судовы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

індаса́нт

(ням. Indossant, іт. indossante)

асоба, якая робіць на адвароце вэксаля, чэка або іншай каштоўнай паперы перадатачны надпіс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

індывідуа́льнасць

(ад індывідуальны)

1) асаблівасці характару і псіхічнага складу, якія адрозніваюць адзін індывідуум ад другога;

2) асоба, індывідуум.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ініцыя́тар

(фр. initiateur, ад лац. initiator)

асоба, група асоб або арганізацыя, якім належыць пачын у якой-н. справе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

камітэ́нт

(лац. committens, -ntis = які даручае)

асоба, якая даручае камісіянеру заключыць якую-н. здзелку (куплю, продаж і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кантралёр

(фр. controleur)

службовая асоба, якая правярае каго-н., што-н., кантралюе чьпо-н. дзейнасць (напр. аўтобусны к.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

абане́нт

(ням. Abonnent, ад фр. abonné)

1) асоба, якая карыстаецца абанементам 1;

2) асоба або ўстанова, якія маюць тэлефон (напр. а. не адказвае).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

физи́ческий в разн. знач. фізі́чны;

физи́ческая хи́мия фізі́чная хі́мія;

физи́ческая геогра́фия фізі́чная геагра́фія;

физи́ческие сво́йства тел фізі́чныя ўласці́васці цел;

физи́ческий труд фізі́чная пра́ца;

физи́ческая культу́ра фізі́чная культу́ра;

физи́ческая бли́зость фізі́чная блі́зкасць;

физи́ческое лицо́ юр. фізі́чная асо́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

chancellor [ˈtʃɑ:nsələ] n.

1. ка́нцлер

2. дзяржа́ўная/юрыды́чная асо́ба;

the Chancellor of the Exchequer міні́стр фіна́нсаў (у Вялікабрытаніі);

the Lord Chancellor/the Lord High Chancellor вярхо́ўны суддзя́ (і старшыня палаты лордаў)

3. прэзідэ́нт універсітэ́та

4. рэ́ктар (ганаровы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)