Verbum

анлайнавы слоўнік

kowal

м.

1. каваль;

każdy jest ~em swego losu — кожны каваль свайго лёсу;

2. разм., пагард. зубрыла (пра чалавека)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wrak

м.

1. часцей у мн.~і — касцяк, каркас (старога карабля, машыны і да т.п.)

2. (пра чалавека) разваліна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вадун ’персаніфікаванае абазначэнне стану чалавека’ ў выразе «вадун водзіць з голаду» (КТС); параўн. вады́ ’нейкія чэрці’ ў выразе «вады́ водзяць» (Бяльк.). Суфіксальнае ўтварэнне ад вадзі́ць ₁; параўн. бягун у выразе «бегуны яго ганяюць»; ’бегае, бо жывот баліць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́куцянь ’дамасед’, ’спекулянт’ (Жыв. НС). Ад по- і кут (гл.) з суф. ‑янь/‑ень з экспрэсіяй непахвальнасці’ (Сцяцко, Афікс. наз. 241) пра чалавека, які сядзіць або хаваецца па кутах. Значэнне ’спекулянт’, магчыма, ад польск. pokątny ’патаемны; нелегальны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вя́ласць ж Schláffheit f -, Wélkheit f - (у цягліцах і г. д); Trägheit f -, Lässigkeit f - (пра чалавека)