Verbum

душэ́ўны, -ая, -ае.

1. гл. душа.

2. Поўны шчырай прыязнасці. Д. чалавек. Душэўна (прысл.) гутарылі цэлы вечар.

|| наз. душэ́ўнасць, -і, ж.

жанда́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, які служыць у жандармерыі.

2. Паліцэйскі ў дарэвалюцыйнай Расіі.

|| прым. жанда́рскі, -ая, -ае.

жартаўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Чалавек, які любіць жартаваць (у 1 і 3 знач.).

|| ж. жартаўні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц.

зва́днік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які займаецца звадкамі.

|| ж. зва́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. зва́дніцкі, -ая, -ае.

зверава́ты, -ая, -ае.

1. Падобны з выгляду на звера.

2. У абыходжанні — грубы, злосны, нелюдзімы. З. чалавек.

|| наз. зверава́тасць, -і, ж.

зімо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які знаходзіцца дзе-н. на зімоўцы. Палярныя зімоўшчыкі.

|| ж. зімо́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

злара́дны, -ая, -ае.

Напоўнены злараднасцю, які заключае ў сабе злую радасць пры няшчасці іншых. З. чалавек. Злараднае пачуццё. Зларадна (прысл.) смяяцца.

змарне́лы, -ая, -ае.

1. Змучаны, схуднелы. З. чалавек. З. выгляд.

2. Зачахлы, завялы (пра расліны). Змарнелая агародніна.

|| наз. змарне́ласць, -і, ж.

кале́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ле́цы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ле́к.

Знявечаны, пакалечаны чалавек.

кінаама́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Аматар кіно.

2. Чалавек, які здымае кіно як аматар, непрафесіянал.

|| прым. кінаама́тарскі, -ая, -ае.