жывёлы, якія развіваюцца ў больш або менш цесным сумесным жыцці з мурашкамі (напр. некаторыя жукі, кляшчы, гусеніцы матылькоў).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ультрамары́н
(с.-лац. ultramarinus = заморскі, ад лац. ultra = больш, звыш + marinus = марскі)
мінеральны пігмент сіняга колеру, які выкарыстоўваецца для вырабу фарбаў, падсіньвання бялізны і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
цэфаліза́цыя
(ад гр. kephale = галава)
працэс адасаблення галавы і ўключэння аднаго або больш сегментаў тулава ў галаўны аддзел у жывёл у працэсе іх гістарычнага развіцця.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Банкру́т. Рус.банкро́т (з XVIII ст.), банкру́т (з часоў Пятра I), укр.банкро́т, банкру́т. Банкру́т (больш даўняя форма) — запазычанне з франц.banqueroute або гал.bankroet. Больш новае банкро́т узята з ням.Bankrott. Першакрыніцай усіх гэтых слоў з’яўляецца італ.bancarotta ’зламаная лаўка’. Гл. Смірноў, Западн., 55; Фасмер, 1, 121; Шанскі, 1, Б, 35. Аб гісторыі слова гл. Клюге, 49.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тане́й ’танней’ (Байк. і Некр., Сл. ПЗБ; Нас.), тане́йшы ’таннейшы, больш танны’ (Байк. і Некр., Сл. ПЗБ). Гл. танны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ГІДРАТРАПІ́ЗМ
[ад гідра... + трапізм(ы)],
рэакцыя арыентавання жывёл, органаў раслін (асабліва каранёў) у напрамку да больш або менш (радзей) вільготнага асяроддзя. Бывае станоўчы (напр., пры нераўнамерным размеркаванні вільгаці ў глебе карані раслін, дажджавыя чэрві і інш. накіроўваюцца ў больш вільготныя ўчасткі) і адмоўны (напр., спарангіяносцы многіх плесневых грыбоў растуць у бок ад вільготнага субстрату).