Verbum

анлайнавы слоўнік

уні́жаны, -ая, -ае.

Такі, якога ўнізілі, які зведаў на сабе ўніжэнне або выражае ўніжэнне.

У. чалавек.

У. выгляд.

|| наз. уні́жанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вполне́ нареч. ца́лкам, зусі́м;

вполне́ удовлетвори́ться отве́том ца́лкам задаво́ліцца адка́зам;

вполне́ взро́слый челове́к зусі́м даро́слы чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гре́шный грэ́шны;

◊

грешным делом в знач. вводн. сл. грэ́шным чы́нам, прызнаю́ся, гре́шный челове́к уст. грэ́шны чалаве́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непью́щий прил. непіту́шчы;

быть непью́щим быць непіту́шчым;

он челове́к непью́щий ён чалаве́к непіту́шчы, ён не п’е.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неру́сский няру́скі;

уче́бники для неру́сских школ падру́чнікі для няру́скіх школ;

челове́к неру́сского происхожде́ния чалаве́к няру́скага пахо́джання.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плебе́й, ‑я, м.

1. У Старажытным Рыме — чалавек ніжэйшага саслоўя, асабіста свабодны, але пазбаўлены першапачаткова грамадзянскіх і палітычных правоў.

2. У буржуазна-дваранскім жаргоне — чалавек не арыстакратычнага паходжання.

[Лац. plebejus.]