Verbum

аза́ртны, -ая, -ае.

Які робіць што-н. з азартам, гарачы; заўзяты; поўны захаплення. А. чалавек. Азартная гульня.

|| наз. аза́ртнасць, -і, ж.

акру́тны, -ая, -ае.

1. Свавольны, жорсткі. А. чалавек. А. характар.

2. Безвыходны, цяжкі. Трапіць у акрутнае становішча.

|| наз. акру́тнасць, -і, ж.

алкаго́лік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які хварэе на алкагалізм; п’яніца.

|| ж. алкагалі́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

бязду́мны, -ая, -ае.

Які не задумваецца; не здольны на роздум; легкадумны. Б. чалавек. Б. ўчынак. Бяздумнае рашэнне.

|| наз. бязду́мнасць, -і, ж.

версіфіка́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Чалавек, які лёгка складае вершы, але не мае паэтычнага дару.

|| прым. версіфіка́тарскі, -ая, -ае.

во́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто працуе на водным транспарце.

2. Чалавек, які займаецца водным турызмам. Турысты-воднікі.

вы́трыманы, -ая, -ае.

1. Строга паслядоўны, устойлівы. В. стыль дэкарацый.

2. Які ўмее валодаць сабой. В. чалавек.

|| наз. вы́трыманасць, -і, ж.

гавару́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Чалавек, які любіць многа гаварыць.

|| ж. гавару́ха, -і, ДМ -ру́се, мн. -і, -ру́х.

го́нар, -у, м.

1. Грамадская або маральная годнасць, тое, што выклікае ўсеагульную павагу. Справа гонару.

2. Высакамернасць, фанабэрыстасць. Чалавек з гонарам.

дальто́нік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які хварэе на дальтанізм.

|| ж. дальтані́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.