адна з кітайска-тыбецкіх моў (тыбецка-бірманская група). Афіц. мова М’янмы (б. Бірма) і мова міжнац. зносін большасці народаў М’янмы. Традыцыйна вылучаюць дыялекты: араканскі, тавойскі, інта, дану, таунйоў, йо (некаторыя даследчыкі лічаць іх самаст. мовамі). У фанетыцы 11 галосных, 33 зычныя фанемы; з’яўляецца тонавай мовай (мае 4 тоны) з аднаскладовай будовай кораня. Асн. спосабы словаўтварэння — словаскладанне і афіксацыя аглюцінатыўнага тыпу. У марфалогіі вылучаюцца іменныя і дзеяслоўныя класы слоў, а таксама службовыя словы, што разам з парадкам слоў перадаюць сінтаксічныя адносіны. Пісьменства бірманскай мовы складовае, пабудаванае на аснове аднаго з відаў паўд.-інд. пісьма. Стараж. пісьмовыя помнікі датуюцца 11 ст.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
лексіко́нм.
1. (слоўнік) Léxikon n -s, -ka або -ken; Wörterbuch n -s, -bücher;
2.лінгв. (запасслоўівыразаў) Wórtschatz m -es, Spráchschatz m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
конна...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:
1) які мае адносіны да каня, коней, напр.: коннаартылерыйскі, коннаспартыўны;
2) які ажыццяўляецца з удзелам коней, напр.: коннаакрабатычны, коннабалетны, коннасувязны;
3) які мае адносіны да конегадоўлі, напр.: конназаводскі, конназаводства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
часці́ца, -ы, мн. -ы, -ці́ц, ж.
1. У граматыцы: службовае слова, якое не мае самастойнага значэння, а выражае розныя сэнсавыя, мадальныя і эмацыянальныя адценні слоў, словазлучэнняў і сказаў.
2. Элементарная частка ў складзе якога-н. рэчыва (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шкло... (а таксама шкла...).
Першая частка складаных слоў са знач.:
1) які мае адносіны да шкла, які ўтрымлівае ў сабе шкло, напр.: шклобетонны, шкловытворчасць, шкложалезабетон, шклокераміка, шклоруберойд, шклотканіна, шклоцэмент;
2) зроблены са шкла, напр.: шкловалакно, шкломазаіка, шклотавары.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
браня...(гл. броне...).
Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўжываецца замест «броне...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: бранябойны, браняпоезд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вада...(гл. вода...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «вода...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: вадабоязь, вадалаз, вадаплаўны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
верхне...(атаксама верхня...).
Першая састаўная частка складаных слоў са значэннем: які размяшчаецца або ўзнікае ў верхняй частцы чаго‑н., напрыклад: верхнедняпроўскі, верхнезубны, верхняволжскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каменя...(гл. камене...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «камене...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: каменябітны, каменяломня, каменячос.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
...гонны, ‑ая, ‑ае.
Другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: такі, што садзейнічае выдзяленню чаго‑н., названага ў першай частцы слова, напрыклад: глістагонны, патагонны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)