навя́зчивый назо́йлівы; (надоедливый) даку́члівы, надаку́члівы; (неотступный) неадчэ́пны;

навя́зчивый челове́к назо́йлівы (надаку́члівы) чалаве́к;

навя́зчивая мысль неадчэ́пная (назо́йлівая) ду́мка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

нерабо́чий нерабо́чы; (нетрудящийся) непрацо́ўны;

нерабо́чий день нерабо́чы дзень;

нерабо́чее вре́мя нерабо́чы час;

нерабо́чий челове́к нерабо́чы (непрацо́ўны) чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

стесни́тельный

1. (затруднительный) ця́жкі; (неудобный) невыго́дны; (ограничивающий) абмежава́льны;

2. (застенчивый) сарамлі́вы, нясме́лы;

стесни́тельный челове́к сарамлі́вы (нясме́лы) чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

эконо́мный в разн. знач. экано́мны;

эконо́мный челове́к экано́мны чалаве́к;

эконо́мный спо́соб убо́рки урожа́я экано́мны спо́саб убо́ркі ўраджа́ю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

велары́кша

(ад вела- + рыкша)

чалавек, які перавозіць пасажыраў на веласіпедзе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэгенера́т

(лац. degeneratus)

чалавек з адзнакамі біялагічнага і псіхічнага выраджэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ле́жбішча Месца ў пасевах ці ў траве, дзе ляжаў звер, чалавек (Слаўг., Стол.). Тое ж ле́жня, ляжня́, калтобіна (Слаўг.), лёжка (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

акая́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Пракляты, адхілены царквою, грахаводны, паганы. // Бесчалавечны, жорсткі, ганебны. Акаянная душа. Акаянны чалавек. // Ужываецца як лаянкавае слова. Ірад акаянны.

2. у знач. наз. акая́нны, ‑ага, м. Жорсткі, ганебны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галаваця́п, ‑а. м.

Разм. Чалавек, які нядбайна і бесталкова вядзе справу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

берэ́йтар, ‑а, м.

Чалавек, які аб’язджае коней і вучыць верхавой яздзе.

[Ням. Bereiter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)