portion2 [ˈpɔ:ʃn] v.

1. (out) дзялі́ць на ча́сткі, на до́лі;

portion out land/property падзялі́ць зямлю́/маёмасць

2. archaic надзяля́ць ча́сткай маёмасці, гро́шай, зямлі́ і да т.п.;

the land portioned to the eldest son зямля́, яка́я даста́лася старэ́йшаму сы́ну

3. archaic дава́ць паса́г;

portion a daughter да́ць паса́г дачцэ́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

raze [reɪz] v.

1. разбура́ць ушчэ́нт; зно́сіць;

raze to the ground сце́рці з зямлі́;

The city was razed by the earthquake. Горад быў ушчэнт разбураны землетрасеннем.

2. выкрэ́сліваць, сціра́ць, згла́джваць;

raze out a word сце́рці або́ закрэ́сліць сло́ва;

raze from memory сце́рці з па́мяці;

raze from mind вы́кінуць з галавы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цяга́цца

1. (валачыцца па зямлі) sich schlppen;

2. разм (заляцацца да каго) den Hof mchen (D);

3. (шмат разоў хадзіць, ездзіць куды) sich hermtreiben*;

4. (спаборнічаць) sich mssen*, wtteifern неаддз vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыбі́ць

1. nschlagen* vt; nnageln vt (цвікамі); nederschlagen* аддз vt (да зямлі); verhgeln vt (градам); ans Úfer spülen (да берага);

2. (пабіць) schlgen* vt, prügeln vt; ine Tracht Prügel gben* [verbreichen] (каго D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шту́чна прысл, шту́чныI (ненатуральны) künstlich, Kunst-, Erstz-; nchgemacht, falsch;

шту́чныя ткані́ны Knststoffe pl;

шту́чныя зу́бы flsche Zähne;

шту́чны лёд Knsteis n -es;

шту́чны спадаро́жнік Зямлі́ künstlicher rdsatellit;

шту́чнае дыха́нне мед künstliche Betmung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

БЛО́ЖА

(Blože) Вітаўтас (н. 9.2.1930, в. Байсагале Радвілішкскага р-на, Літва),

літоўскі паэт. Друкуецца з 1949. Аўтар паэтычных зб-каў «Сем касцоў» (1961), «З маўклівай зямлі» (1966), «Кветкі зямлі» (1971), «Поліфаніі» (1981), «Людзі» (1984), «Накцюрны» (1990) і інш. Галоўная тэматыка — дэфармацыя свету 2-й пал. 20 ст. і драматызм жыцця чалавека. На літ. мову пераклаў творы Я.Купалы, Я.Коласа, П.Глебкі, А.Куляшова, А.Зарыцкага і інш. бел. пісьменнікаў (у кн. «З беларускай паэзіі», 1952, і «Па Нёману песня плыве», 1958). На бел. мову творы Бложа пераклаў Р.Барадулін (у кн. «Літоўская савецкая паэзія», т. 2, 1977).

А.Лапінскене.

т. 3, с. 193

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГАРЫЗАНТА́ЛІ,

ізагіпсы, лініі (ізалініі) на картах, якія злучаюць аднолькавыя абсалютныя вышыні рэльефу Зямлі, Месяца і інш. планет. З’яўляюцца асн. спосабам адлюстравання рэльефу на тапагр., агульнагеагр., фіз. і гіпсаметрычных картах. Уяўляюць сабой праекцыі сячэння рэльефу ўзроўневымі паверхнямі, праведзенымі праз зададзены для карты інтэрвал (асноўныя гарызанталі), які наз. вышынёй сячэння рэльефу. Для больш падрабязнага адлюстравання паверхні гарызанталі наносяць праз палавіну (або чвэрць) асн. сячэння (дадатковыя гарызанталі). На Зямлі гарызанталі праводзяцца звычайна адносна ўзроўню Сусветнага ак. (на Беларусі ад узроўню Балтыйскага м. па футштоку ў Кранштаце). Выкарыстоўваюцца для вызначэння абс. і адносных вышынь, стромкасці схілаў, расчлянення і інш. марфалагічных характарыстык рэльефу.

А.В.Саломка.

т. 5, с. 75

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГЕАФІЗІ́ЧНЫЯ АНАМА́ЛІІ,

адхіленне значэнняў фіз. палёў (гравітацыйнага, магнітнага, геатэрмічнага, электрамагнітнага) ад нармальнага поля Зямлі. Абумоўлены рознымі фіз. ўласцівасцямі горных парод, неаднароднасцю саставу і будовы зямной кары і мантыі. Адрозніваюць анамальнае значэнне (лічба, якая характарызуе велічыню анамаліі ў пэўным пункце назірання, напр., анамаліі Бучэ, Фая і інш.) і анамальнае поле (участак, на якім назіраюцца адхіленні; бываюць мазаічныя, лінейныя, паласавыя і інш.). Паводле памераў і глыбіні геафізічныя анамаліі падзяляюцца на лакальныя і рэгіянальныя. Па геафізічных анамаліях вывучаюць унутр. будову Зямлі і зямной кары, вырашаюць гідрагеал. і інж.-геал. задачы, вядуць пошук і разведку радовішчаў карысных выкапняў.

Г.І.Каратаеў.

т. 5, с. 125

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

połać

ж.

1. прастора, палоса;

wielka połać ziemi — вялікая палоса зямлі;

2. рад (дамоў);

cała połać domów się wali — развальваецца цэлы рад дамоў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zmieść

зак.

1. змесці;

zmieść kurz ze stołu — змесці пыл са стала;

2. змесці, знесці;

zmieść z powierzchni ziemi — знесці з паверхні зямлі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)