фізкультурнік назоўнік | мужчынскі род

  1. Чалавек, які займаецца фізічнай культурай, спортам.

  2. Выкладчык фізкультуры (размоўнае).

|| жаночы род: фізкультурніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

філістэр назоўнік | мужчынскі род | кніжнае

Чалавек з вузкім мяшчанскім кругаглядам і ханжаскімі паводзінамі, абывацель.

|| прыметнік: філістэрскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

хлебасол назоўнік | мужчынскі род

Хлебасольны, гасцінны чалавек.

  • Ён быў вялікі х.

|| жаночы род: хлебасолка.

|| прыметнік: хлебасольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

цвярозы прыметнік

  1. Не п’яны.

    • Ц. чалавек.

  2. пераноснае значэнне: Разважлівы, сур’ёзны, без фантазёрства.

    • Цвярозыя разважанні.

|| назоўнік: цвярозасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

цярплівы прыметнік

Надзелены вялікім цярпеннем.

  • Ц. чалавек.
  • Цярплівыя адносіны.
  • Цярпліва (прыслоўе) тлумачыць што-небудзь.

|| назоўнік: цярплівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

папіхач назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

  1. Чалавек, якому даручаюць паскорыць якую-н. справу.

  2. Тое, што і папіхіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пашляк назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Чалавек, які гаворыць або робіць пошласці.

|| жаночы род: пашлячка.

|| прыметнік: пашляцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

перастрахоўшчык назоўнік | мужчынскі род | неадабральнае

Чалавек, які перастрахоўваецца, агароджвае сябе ад магчымых непрыемнасцей.

|| жаночы род: перастрахоўшчыца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

персона назоўнік | жаночы род | кніжнае

Асоба, чалавек.

  • Прыехала вельмі важная п.
  • Накрыць стол на сем персон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прадбачлівы прыметнік

Здольны прадбачыць магчымыя вынікі, падзеі ў будучым.

  • П. чалавек.
  • Прадбачліва (прыслоўе) паступіць.

|| назоўнік: прадбачлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)