плятка́р, плеткара́, мн. плеткары́, плеткаро́ў, м.

Чалавек, які пляткарыць.

|| ж. плятка́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. плятка́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

графама́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, ахоплены графаманіяй.

|| ж. графама́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. графама́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гульта́й, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

Лянівы чалавек, лодар.

|| ж. гульта́йка, -і, ДМа́йцы, мн. -і, -та́ек.

|| прым. гульта́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жада́ны, -ая, -ае.

1. Такі, якога чакаюць, да якога імкнуцца.

Ж. госць.

Жаданыя пакупкі.

2. Любімы, дарагі.

Мой адзіны, мой ж. чалавек!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вогнепакло́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які пакланяецца агню як бажаству.

|| ж. вогнепакло́нніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. вогнепакло́нніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лапаву́хі, -ая, -ае (разм.).

1. 3 вялікімі адтапыранымі вушамі.

Лапавухая свіння.

2. перан. Някемлівы, малаздольны, абмежаваны чалавек (лаянк.).

|| наз. лапаву́хасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мабілізава́ны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Чалавек, які прызваны ў армію па мабілізацыі (у 2 знач.).

|| ж. мабілізава́ная, -ай, мн. -ыя, -ых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

манья́к, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, апантаны маніяй.

|| ж. манья́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. манья́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маразма́тык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які знаходзіцца ў стане маразму.

|| ж. маразматы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маўклі́вы, -ая, -ае.

1. Які не любіць многа гаварыць; немнагаслоўны.

М. чалавек.

2. Зразумелы без слоў.

Маўклівая згода.

|| наз. маўклі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)