юсты́цыя

(лац. justitia = справядлівасць, законнасць)

1) правасуддзе, судаводства;

2) сістэма судовых устаноў (напр. міністэрства юстыцыі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

джы́у-джы́цу

(яп. dzudzucu)

японская сістэма прыёмаў самаабароны і нападзення без зброі (элементы гэтай барацьбы выкарыстоўваюцца ў дзюдо).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

контрпрапага́нда

(ад контр- + прапаганда)

сістэма ідэалагічных мер аператыўнага і доўгачасовага характару, накіраваная на прадухіленне і нейтралізацыю непажаданай прапаганды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

-номы

(гр. nomos = права, закон)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «становішча», «сістэма поглядаў або правіл».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перцэ́птар

(ад лац. perceptio = разуменне, пазнаванне)

сістэма элементаў біялагічнага тыпу (орган), прызначаная для ўспрыняцця вобразаў (сігналаў) аб’ектыўнага свету.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

політэхні́зм

(ад полі- + гр. techne = майстэрства)

сістэма навучання, пры якой тэарэтычна і практычна знаёмяцца з асноўнымі галінамі вытворчасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сімпаты́чны I симпати́чный;

с. малады́ чалаве́к — симпати́чный молодо́й челове́к

сімпаты́чны II в разн. знач. симпати́ческий;

~ная афтальмі́я — симпати́ческая офтальми́я;

~ная нерво́вая сістэ́ма — симпати́ческая не́рвная систе́ма;

~нае чарні́ла — симпати́ческие черни́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БОКАНЕРВО́ВЫЯ

(Amphineura),

падтып найб. прымітыўных марскіх малюскаў. 2 класы: панцырныя малюскі і баразнаватабрухія (бяспанцырныя), па інш. сістэме і 3-і клас. — каўдафавеаты. Вядомыя з ранняга кембрыю. Каля 100 вымерлых і 1300 сучасных відаў. Жывуць ва ўсіх краявых морах і акіянах.

Цела (даўж. ад некалькіх міліметраў да 35 см) двухбаковасіметрычнае. Кутыкула мантыі ўкрыта вапняковымі лускавінкамі (спікуламі). У большасці на спінным баку цела рухома сучлененая ракавіна. Галава без вачэй і шчупальцаў. Нерв. сістэма з дзвюх пар падоўжаных ствалоў. Крывяносная сістэма незамкнёная. Апладненне вонкавае, развіццё праз стадыю плаваючай лічынкі.

т. 3, с. 207

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рыфмо́ўка, ‑і, ДМ ‑моўцы; Р мн. ‑мовак; ж.

Сістэма, парадак чаргавання рыфм у вершы, характар рыфм. Байка [Багушэвіча] складаецца з чатырохрадковых строф з перакрыжаванай рыфмоўкай. Казека. Аналіз рыфмоўкі ў Багдановіча, кампазіцыйных форм страфы паказвае, як шырока выкарыстоўваў паэт жанравыя мажлівасці лірычнага верша. Лойка. Даволі значныя дасягненні Цёткі і ў галіне рыфмоўкі. Грынчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ураўні́лаўка, ‑і, ДМ ‑лаўцы; Р мн. ‑лавак; ж.

Разм. Аднолькавае, нічым не апраўданае ўраўноўванне чаго‑н. — Бы жывяце ў абшчыне, — зноў устаў бургамістр, — але яна яшчэ не ўмацавалася. І ты, стары, не гні, ураўнілаўкі тут ніякай не будзе. Федасеенка. // Сістэма аплаты працы незалежна ад яе колькасці і якасці. Ліквідаваць ураўнілаўку ў зарплаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)