рада́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да радара. Радарная ўстаноўка. Радарнае абсталяванне. // Які мае радар, радары. Радарная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мэ́тавы, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны на дасягненне якой‑н. мэты. Мэтавае заданне. Мэтавая ўстаноўка. // Прызначаны для пэўнай мэты. Мэтавае фінансаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падста́нцыя, ‑і, ж.

1. Электрычная ўстаноўка для пераўтварэння напружання току, які ідзе ад цэнтральнай электрастанцыі.

2. Прамежкавая тэлефонная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампрэ́сарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кампрэсара, прызначаецца для яго. Кампрэсарнае масла. // Які складаецца з кампрэсараў. Кампрэсарная ўстаноўка. Кампрэсарная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mélkanlage

f -, -n с.-г. даі́льная ўстано́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Versúchsanlage

f -, -n эксперымента́льная ўстано́ўка, эксперымента́льнае абсталява́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

раке́тны раке́тный;

р. рухаві́к — раке́тный дви́гатель;

~ная ўстано́ўка — раке́тная устано́вка;

~ныя во́йскі — раке́тные войска́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зернесушы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

1. Спецыяльна прыстасаванае памяшканне для сушкі зерня.

2. Механічная ўстаноўка для сушкі зерня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селе́ктарны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да селектара. Селектарны апарат. Селектарная ўстаноўка.

2. Які выконваецца, ажыццяўляецца з дапамогай селектара. Селектарная сувязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Манта́ж ’зборка і ўстаноўка машын, збудаванняў з гатовых частак’, ’падбор і аб’яднанне асобных частак мастацкага твора ў адно цэлае’ (ТСБМ). З польск. або рус. мовы (Крукоўскі, Уплыў, 83), у якіх з франц. montage ’пад’ём, зборка, устаноўка’ (Лёхін, 462) < monter ’выцягваць у вышыню, устанаўліваць’ < лац. montare < mons, Р. скл. montis ’гара’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)