электры́чнасць, -і, ж.

1. Сукупнасць з’яў, у якіх выяўляецца існаванне, рух, узаемадзеянне зараджаных часціц.

Вучэнне аб электрычнасці.

2. Энергія, што атрымліваецца ў выніку выкарыстання такіх з’яў.

Прымяненне электрычнасці ў тэхніцы.

3. Асвятленне, атрыманае на аснове гэтай энергіі.

Запаліць э.

|| прым. электры́чны, -ая, -ае.

Э. зарад.

Э. ток.

Электрычная лямпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cieplny

ciepln|y

цеплавы;

energia ~a — цеплавая энергія

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бадзёрасць, жыццярадаснасць, аптымізм, энергія

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

water power [ˈwɔ:təˌpaʊə] n. во́дная эне́ргія;

a water-power plant гідраэлектры́чная ста́нцыя, ГЭС

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

праме́нны в разн. знач. лучи́стый;

~нныя фа́рбы за́хаду — лучи́стые кра́ски зака́та;

~нная эне́ргія — лучи́стая эне́ргия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

niezmordowany

niezmordowan|y

нястомны;

~a energia — невычэрпная (невычарпальная) энергія

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АСЦЫЛЯ́ТАР (ад лац. oscillare вагацца) гарманічны, сістэма, што выконвае механічныя (матэм. маятнік), электрамагнітныя (вагальны контур) або інш. ваганні, пры якіх патэнцыяльная энергія прапарцыянальная квадрату адхілення ад стану раўнавагі. Па ліку ступеняў свабоды адрозніваюць лінейныя, 2-, 3-мерныя і інш. Класічны асцылятар — часціца масай m, што вагаецца каля стану ўстойлівай раўнавагі, дзе яе патэнцыяльная энергія u мае мінімум. Пры гэтым пераменная сіла, што дзейнічае на часціцу, F = − ∂u ∂x = −kx , дзе k — пастаянная, x — зрушэнне ад стану раўнавагі. Пры малых зрушэннях x рух часціцы апісваецца лінейным ураўненнем гарманічнага вагання, калі зрушэнні x не малыя — нелінейным ураўненнем і асцылятар наз. ангарманічны. Квантавы асцылятар апісваецца Шродынгера ўраўненнем, у якім патэнцыяльная энергія E = − kx2 2 . Адрозненні квантавага асцылятара ад класічнага: дыскрэтны набор значэнняў энергіі і найменшая магчымая энергія не роўная нулю (гл. Нулявая энергія). Паняцце асцылятара шырока выкарыстоўваюць у тэарэт. фізіцы, у тым ліку для апісання працэсаў эл.-магн. выпрамянення.

т. 2, с. 63

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

virility [vɪˈrɪləti] n.

1. узмужне́ласць, ста́ласць; палава́я спе́ласць (у мужчыны)

2. му́жнасць; эне́ргія; сі́ла хара́ктару

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цеплавы́ теплово́й;

~ва́я эне́ргія — теплова́я эне́ргия;

~ва́я апрацо́ўка мета́лаў — теплова́я обрабо́тка мета́ллов;

○ ц. ўдар — теплово́й уда́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́тамны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да атама. Атамная энергія. Атамны век. Атамная маса. Атамнае ядро. // Які адносіцца да выкарыстання атамнай энергіі. Атамная электрастанцыя. Атамная фізіка. Атамны ледакол. Атамны рэактар. Атамная вайна, зброя, бомба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)