нерв, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Адзін са шматлікіх пучкоў валокнаў у выглядзе белых канацікаў, якія ідуць ад галаўнога і спіннога мозга да органаў пачуццяў, мышцаў, залоз і інш. і даюць целу магчымасць рухацца і адчуваць.

Зрокавы н.

2. мн. Уся такая сістэма, якая вызначае дзейнасць арганізма, стан і паводзіны чалавека.

Нервы не вытрымалі.

3. перан. Цэнтр якой-н. дзейнасці, асноўная дзейная сіла чаго-н.

Нёман быў нервам сяла.

Выматаць усе нервы (разм., неадабр.) — змучыць, давесці да знямогі.

Іграць на нервах (разм., неадабр.) — гнявіць, нерваваць каго-н. чым-н.

Трапаць нервы (разм., неадабр.) — хвалявацца, моцна нерваваць каго-н.

|| прым. нерво́вы, -ая, -ае.

Н. цэнтр.

Нервовыя хваробы.

Нервовая сістэма.

Н. цік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сяло́, -а́, мн. сёлы і (з ліч. 2, 3, 4) сялы́, сёл, н.

1. Вялікая вёска, гаспадарчы і адміністрацыйны цэнтр сельскага раёна для навакольных паселішчаў, а таксама любы населены пункт негарадскога тыпу.

Працаўнікі сёл.

2. зб. Сельская мясцовасць, яе жыхары.

Культурная работа на сяле.

|| прым. се́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Square Mile [ˌskweəˈmaɪl] n. the Square Mile BrE, infml «квадра́тная мі́ля», Ло́нданскі дзелавы́ i фіна́нсавы цэнтр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

контратакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., каго-што.

Правесці (праводзіць) контратаку. Контратакаваць ворага. □ [Ермашоў:] Загадваю: падтрымаць роту Наганава, контратакаваць цэнтр нямецкіх пазіцый і сарваць штурм праціўніка. Задача зразумелая? Губарэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эгацэнтры́зм, ‑у, м.

Кніжн. Крайняя форма праяўлення эгаізму і індывідуалізму, у аснове якой ляжыць погляд на сябе як цэнтр сусвету. [Гаранскаму] хацелася сказаць пра юначы эгацэнтрызм, пра шкодную саманадзейнасць. Сабаленка.

[Ад лац. ego — я і centrum — цэнтр.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касмацэ́нтр

(ад космас + цэнтр)

цэнтр падрыхтоўкі і правядзення касмічных палётаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ссялі́цца, ссялюся, сселішся, сселіцца; зак.

Пасяліцца разам, перасяліцца з розных мясцін. Да калектывізацыі на гэтым востраве было нават некалькі хутаркоў, якія пазней ссяліліся ў цэнтр калгаса імя Карла Маркса. Залескі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

forefront [ˈfɔ:frʌnt] n. (of) пе́рад, цэнтр;

in/at the forefront у цэ́нтры (барацьбы, руху і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дыягнасты́чны diagnstisch;

дыягнасты́чны цэнтр diagnstisches Zntrum;

дыягнасты́чныя тэ́сты diagnstische Tests;

дыягнасты́чныя ме́тады diagnstische Methden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Mttelstürmer

m -s, - спарт. цэнтр нападзе́ння, цэнтра́льны напада́ючы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)