henpeck

[ˈhenpek]

v.t., informal

трыма́ць (му́жа) пад абца́сам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

store up supplies

трыма́ць запа́сы на скла́дзе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

handgun [ˈhændgʌn] n. лёгкая агнястрэ́льная збро́я (якую можна трымаць адной рукой: пісталет, аўтамат і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

indefinitely [ɪnˈdefɪnətli] adv. бяско́нца;

You can keep the book indefinitely. Вы можаце трымаць кнігу неабмежаваны час.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

readiness [ˈredinəs] n.

1. падрыхтава́насць, гато́ўнасць;

have everything in readiness трыма́ць усё напагато́ве

2. ахво́та, жада́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шо́ры, ‑аў; адз. няма.

1. Конская збруя без дугі і хамута, са шлеямі.

2. Спецыяльныя бакавыя шчыткі, прымацаваныя да вуздэчкі, якія не даюць магчымасці каню глядзець убок. Вупраж была новая, падагнаная, дабротная — вуздэчка з шарамі, наглянцаваныя раменныя шлеі. Хадкевіч.

3. перан. Перашкода, абмежаванасць, якая не дазваляе правільна разумець што‑н. Класавыя шоры буржуазных гісторыкаў.

•••

Браць (узяць) у шоры гл. браць.

Трымаць у шорах гл. трымаць.

[Польск. szory — збруя, вупраж.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hóchhalten

* аддз. vt

1) высо́ка трыма́ць (тс. перан.)

die Préise ~ — трыма́ць цэ́ны на высо́кім узро́ўні

den Kopf ~ — го́рда трыма́ць галаву́

2) шанава́ць, высо́ка цані́ць (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sprawować się

незак. паводзіць сябе, трымаць сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рознарабо́чы, ‑ага, м.

Рабочы, заняты на падсобных работах, якія не патрабуюць кваліфікацыі. [Мікалай:] — Умовімся, што, за выключэннем некалькіх рознарабочых, не будзем трымаць у брыгадзе неспецыялістаў, рабочых без разраду. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кула́к​I кула́к, -ка́ м.;

◊

брониро́ванный кула́к бранірава́ны кула́к;

держа́ть в кулаке́ трыма́ць у кулаку́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)