Вампі́р-трава ’пэўны від травы’ (КТС), вампір (заал.) ’тс’ (БРС). Перанос назвы вампір (гл.) на расліну.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Плі́шчык ’касмык травы на скошанай сенажаці’ (кобр., ЛА, 2). З ’плешчык, якое да плеш < плехі (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
звя́лы, ‑ая, ‑ае.
Які звяў; вялы, завялы. Высокія травы, звялыя і паніклыя ўдзень ад гарачыні, цяпер узнімаліся ў вільготным дыханні.. зямлі. Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзірвані́сты, ‑ая, ‑ае.
Пераплецены каранямі травы; пакрыты дзірваном. Дзірваністая глеба. □ Перад уяўленнем паўстае дзірваністы ўзмежак з вялізным і густым кустом шыпшыны. Марціновіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ву́жар, вужа́рына ’выпаленае месца ў лесе, на балоце; яма ад выбранага торфу і травы’ (Яшк.). Гл. выжар.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
уко́с, -су м., с.-х.
1. (действие) уко́с;
2. (количество скошенной травы) уко́с;
гадавы́ ўкос — годово́й уко́с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
яру́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Пустазелле сямейства крыжакветных. З пучкоў травы на Алеську зірнулі кволымі белымі вочкамі яруткі. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ніжэ́й
1. нареч. сравнит. ст. ни́же; пони́же;
на паве́рх н. — этажо́м ни́же (пони́же);
2. в знач. предлога ни́же;
н. нуля́ — ни́же нуля́;
н. звыча́йнага ўзро́ўню — ни́же обы́чного у́ровня;
◊ цішэ́й вады́, н. травы́ — погов. ти́ше воды́, ни́же травы́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
шархаце́нне, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шархацець, а таксама гукі гэтага дзеяння. Жураўліная песня .. злівалася з шолахамі лісту, з шархаценнем травы. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укасі́ць, укашу, укосіш, укосіць; зак.
1. (пераважна з адмоўем «не»). Змагчы касіць. Трава такая густая, што і не ўкосіш.
2. што і чаго. Накасіць, скасіць нейкую колькасць травы, сена. Укасіць травы каню нанач. □ Паўз будку шыбуюць у лес местачкоўцы. Ідуць кожны па сваёй патрэбе: хто па ягады, хто па грыбы,.. а хто неўзаметку, патаемна ад лесніковага вока, укасіць між кустоўя капу сена. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)