камута́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Прыбор для змянення напрамку або пераключэння электрычнага току.
2. Род мясцовай тэлефоннай станцыі з ручным або аўтаматычным злучэннем тэлефонных ліній.
Званіць трэба праз к.
|| прым. камута́тарны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гальванаско́п, ‑а, м.
Прыбор для выяўлення пастаяннага электрычнага току ў ланцугу і вызначэння яго напрамку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узмацня́льнік, ‑а, м.
Прылада, прыстасаванне для павелічэння сілы, магутнасці, напружання чаго‑н. Узмацняльнік электрычнага току.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электравымяра́льны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для вымярэння электрычных велічынь (сілы току, напружання, супраціўленняі пад.). Электравымяральныя прыборы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электрасо́н, ‑сну, м.
Медыцынская працэдура, якая выклікае сон пад уздзеяннем электрычнага току на галаўны мозг.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
commutator
[ˈkɑ:mjəteɪtər]
n., Electr.
пераключа́льнік (то́ку), камута́тар -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
alternator
[ˈɔltər,neɪtər]
n.
альтэрна́тар -а m., генэра́тар пераме́ннага то́ку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Ператоч’е (ператупім) ’частка току’ (палес., Мат. дыял. канф.). З перадточна, якое ад пераО і ‑точна < прасл. *tok‑ьje < tokb > ток (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
грані́чны преде́льный;
~ная ху́ткасць — преде́льная ско́рость;
~ная тэмперату́ра — преде́льная температу́ра;
~нае напру́жанне то́ку — преде́льное напряже́ние то́ка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
імпульса́тар, ‑а, м.
Генератар імпульсаў пастаяннага току, які служыць для стымуляцыі скарачэнняў сардэчнай або шкілетных мышц.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)