дыягана́ль¹, -ю, м.

Шчыльная баваўняная або шарсцяная тканіна з косымі рубчыкамі.

Купіць дыяганалю на паліто.

|| прым. дыягана́левы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

барто́ўка, -і, ДМо́ўцы, мн. -і, -то́вак, ж.

Грубая льняная тканіна, якая ідзе на падшыўку бартоў верхняга адзення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

баты́ст, -у, М -сце, м.

Тонкая паўпразрыстая тканіна з ільняной або баваўнянай пражы.

|| прым. баты́ставы, -ая, -ае.

Батыставая кофтачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кі́рза, -ы, ж.

Заменнік скуры: насычаная спецыяльным хімічным рэчывам тканіна з кручаных нітак.

|| прым. кі́рзавы, -ая, -ае.

Кірзавыя боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ма́зкі, -ая, -ае.

1. Аб які можна запэцкацца.

Мазкія сцены.

2. Які лёгка пэцкаецца, брудзіцца; маркі.

Белая тканіна мазкая.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

малескі́н, -у, м.

Шчыльная баваўняная тканіна звычайна цёмнага колеру для рабочай, спартыўнай вопраткі.

|| прым. малескі́навы, -ая, -ае.

М. халат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

трыката́ж, -у, м.

1. Тканіна машыннай вязкі.

2. зб. Вырабы з такой тканіны.

|| прым. трыката́жны, -ая, -ае.

Трыкатажнае палатно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сураві́зна, ‑ы, ж., зб.

1. Суравая пража або тканіна.

2. Спец. Тканіна з ткацкага станка без афарбоўкі і апрацоўкі. Прамыўка суравізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tkanina

ж. тканіна;

tkanina bawełniana (wełniana) — баваўняная (суконная) тканіна;

tkanina drukowana — набіваная тканіна; паркаль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

на́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (спец.).

Грубая баваўняная тканіна з тоўстай пражы, звычайна жоўтага колеру.

|| прым. на́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)