аксерафто́л

(ад а- + гр. kseros = сухі + ophthalmos = вока + -ол)

уст. вітамін А.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ксе́ракс, -а і -у, м.

1. -у. Тое, што і ксераграфія (спец.).

2. -а, мн. -ы, -аў. Разнавіднасць размнажальнага апарата для ксераграфічнага электраграфавання, які выкарыстоўвае магнітны сухі друк.

3. -а. Адбітак, атрыманы пры дапамозе такога апарата; ксераграфічная копія (ксеракопія; разм.).

Зрабіць к. артыкула.

|| прым. ксе́раксны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Föhn

m -(e)s, -e фён (цёплы, сухі вецер)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

лёнд Сухі шлях (Нас. АУ).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

бязду́шны

1. (пазбаўлены чуласці, сардэчнасці) hérzlos, hártherzig;

2. (халодны, сухі) kalt, hart, gefühllos, trócken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абсо́хлы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў сухі. [Хлопец] падкаціў бліжэй да агню тоўстае абкоранае бервяно, выцягнутае з ракі і ўжо абсохлае. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяржа́к, дзержака, м.

Разм. Тое, што і дзяржанне. Жвір быў сухі, лёгкі, рыдлёўка ўразалася ў яго па самы дзяржак. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калю́жына, ‑ы, ж.

Тое, што і калюга. Хлопец бег пасярод дарогі босы, прабіваючы пяткамі ў калюжынах белы сухі лядок. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насо́хлы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. незал. пр. ад насохнуць.

2. Які добра высах, сухі. Насохлая салома схапілася ў момант [агнём]. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арга́л

(манг. argal)

сухі кізяк, які выкарыстоўваецца як паліва ў бязлесных мясцовасцях Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)