Verbum

мадэ́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыстасаванне, прызначанае для пераўтварэння лічбавых сігналаў камп’ютара з мэтай перадачы іх па тэлефоннай лініі сувязі.

мара́зм, -у, м.

Стан поўнага ўпадку псіхафізічнай дзейнасці ў сувязі са старасцю або працяглай хваробай.

Старэчы м.

|| прым. маразматы́чны, -ая, -ае.

радыётэлефо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Сродак сувязі для перадачы і прыёму моўных паведамленняў пры дапамозе радыёхваль.

|| прым. радыётэлефо́нны, -ая, -ае.

сухару́кі, -ая, -ае.

Які дрэнна валодае або зусім не валодае рукой (рукамі) у сувязі з атрафіяй мышцаў.

|| наз. сухару́касць, -і, ж.

тэлефані́я, -і, ж.

Галіна навукі і тэхнікі, якая вывучае і распрацоўвае прынцыпы пабудовы сістэм тэлефоннай сувязі і неабходную для яе апаратуру.

ша́шні, -яў (разм., неадабр.).

1. Інтрыгі, падкопы.

Патаемныя ш. з бандытамі.

2. Любоўныя інтрыгі, сувязі.

Завязала ш. з калегам па рабоце.

этымало́гія, -і, ж.

1. Раздзел мовазнаўства, які вывучае паходжанне і роднасныя сувязі слоў.

2. Паходжанне таго або іншага слова ці выразу.

○

Народная этымалогія (спец.) — памылковае пераасэнсаванне запазычанага слова шляхам устанаўлення сувязі з вядомым словам роднай мовы на аснове некаторых агульных прымет, без уліку рэальных фактаў паходжання.

|| прым. этымалагі́чны, -ая, -ае.

Э. слоўнік.

фрэнало́гія, -і, ж.

Антынавуковае вучэнне, якое сцвярджае наяўнасць сувязі між псіхалагічнымі, маральнымі ўласцівасцямі чалавека і будовай яго чэрапа.

|| прым. фрэналагі́чны, -ая, -ае.