poszycie

н.

1. саламяная страха;

2. пакрыццё, абшыўка;

poszycie statku — абшыўка карабля;

3. зараснік, параснік (сярод дрэў)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

акамяне́ць сов., в разн. знач. окамене́ть;

гле́ба зусі́м ~не́ла — по́чва совсе́м окамене́ла;

дзяўчы́на ~не́ла са стра́ху — де́вушка окамене́ла от стра́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патрэ́сціся сов. потрясти́сь; (от страха, холода — ещё) подрожа́ть;

п. на калёсах — потрясти́сь на теле́ге;

п. ад хо́ладу — потрясти́сь (подрожа́ть) от хо́лода

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саламя́ны в разн. знач. соло́менный;

~ная страха́ — соло́менная кры́ша;

с. ко́лер — соло́менный цвет;

◊ ~ная ўдава́ — соло́менная вдова́;

с. ўдаве́ц — соло́менный вдове́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лісці́на тонкія жэрдачкі, якімі засцілалі под пад стогам збожжа’ (ТС); лісці́ны латы’ (стол., Нар. сл.). Зборны назоўнік лісціна́ ’лістота’ (як, напрыклад, драг. бырызына́ ’бярэзнік’, хвойіна́ ’сасоннік’). Першапачаткова азначаў ’тонкія галіны з лісцем’, якімі высцілалася стажар’е, а таксама з якіх (у старажытныя часы) рабілася страха. Да ліст 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прагарэ́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

1. Зрабіцца дзіравым ад агню. Страха можа прагарэць, агонь возьме яе з сярэдзіны, і яна загарыцца адразу ўся. Пташнікаў.

2. Згарэць зусім, ператварыцца ў вуглі. Дровы ў печы прагарэлі. // Скончыць гарэць, паліцца. Печ прагарэла.

3. перан. Разм. Пацярпець няўдачу, абанкруціцца, разарыцца. [Біржа] няспынна паведамляе, хто сёння нечакана разбагацеў, а хто прагарэў. «Звязда».

4. Гарэць некаторы час. Ліхтар прагарэў усю ноч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страх

1. род. стра́ху м. страх; (сильное волнение) тре́пет;

пачуццё стра́ху — чу́вство стра́ха;

са стра́ху — со стра́ха;

пад стра́хам чаго́-не́будзь — под стра́хом чего́-л.;

2. нареч., разг. страх, страсть;

с. як люблю́ спява́ць — страх (страсть) как люблю́ петь;

с. як хо́чацца пае́хаць у Маскву́ — страсть как хо́чется пое́хать в Москву́;

3. в знач. сказ. страх, жуть;

маро́з такі́ — про́ста с. — моро́з тако́й — про́сто страх (жуть);

◊ на свой с. — на свой страх;

не вялі́кі с. — не велика́ беда́;

нагна́ць стра́ху — (на каго) нагна́ть стра́ха (на кого);

ры́цар без стра́ху і дако́ру — книжн. ры́царь без стра́ха и упрёка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дваі́цца несов.

1. (в глазах) двои́ться;

2. страд. двои́ться; передва́иваться; см. дваі́ць;

◊ хто баі́цца, таму́ ўваччу́ д. — посл. у стра́ха глаза́ велики́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Па́луба ’суцэльнае гарызантальнае перакрыццё ў выглядзе падлогі на судне’ (ТСБМ). Рус. па́луба ’тс’, укр. па́луба ’страха з лубу над павозкай’, польск. pałub ’ствол дрэва (выдзеўбаны ўнутры)’, pałuba ’павозка’, чэш. palubeň ’ствол дрэва, полы ўнутры’. Да луб (гл.) (Фасмер, 3, 194). У словаўтваральных адносінах — гэта аддзеяслоўны дэрыват ад *polubiti ’пакрыць лубам’ < paluba.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ску́рчыцца сов.

1. (от судороги, боли) ско́рчиться, скорёжиться; сжа́ться;

2. (от жары) скорёжиться, съёжиться;

3. (от холода, страха и т.п.) съёжиться, сжа́ться, сверну́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)