Verbum

фіна́нсы, -аў.

1. Грашовыя сродкі як элемент народнагаспадарчага абароту.

2. Грошы, грашовыя справы (разм.).

З фінансамі цяжка.

|| прым. фіна́нсавы, -ая, -ае.

фунда́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто засноўвае што-н. ці дае фінансавыя сродкі на заснаванне.

|| прым. фунда́тарскі, -ая, -ае.

нахле́бнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто жыве на чужыя сродкі, на чужым хлебе.

|| ж. нахле́бніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

абмежава́ны, -ая, -ае.

1. Нязначны, невялікі.

Абмежаваныя грашовыя сродкі.

2. перан. Пра чалавека: неразвіты, недалёкі, адсталы.

А. чалавек.

|| наз. абмежава́насць, -і, ж.

феадалі́зм, -у, м.

Грамадска-эканамічная фармацыя, у аснове якой ляжыць уласнасць феадала на сродкі вытворчасці і прыгонных сялян.

|| прым. феада́льны, -ая, -ае.

існава́ць, існу́ю і існую́, існу́еш і існуе́ш, існу́е і існуе́; існу́й; незак.

1. Быць у наяўнасці; мецца.

Існуюць розныя думкі адносна гэтага.

2. чым і на што. Здабываць сродкі для жыцця якім-н. чынам.

І. на сродкі бацькоў.

3. Жыць няпоўным жыццём, без радасці, без задавальнення.

Не жыў, а існаваў.

|| наз. існава́нне, -я, н.

асігнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак., што.

Выдзеліць (выдзяляць) пэўныя грашовыя сродкі на якія-н. выдаткі.

|| наз. асігнава́нне, -я, н.

даста́так, -тку, м.

1. Заможнасць, поўная матэрыяльная забяспечанасць.

Жыць у дастатку.

2. звычайна мн. (даста́ткі, -аў). Матэрыяльныя сродкі, набыткі.

Дастаткаў вам у хату!

супрацья́ддзе, -я, н.

1. Лекавыя сродкі, якія абясшкоджваюць яд, або аслабляюць яго дзеянне.

2. перан. Тое, што супрацьдзейнічае шкоднаму ўплыву.

С. ад ляноты.